THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

εν ελλάδι τότε.

***
ένα Τριαντάφυλλο στο χέρι μου κρατώ.
σε άδεια γη και άδειο ουρανό....
σε πια χέρια να το δώσω?
σε πια χείλι να πω το σ' αγαπώ,
στον άδειο τάφο της ψυχής μου,
θεέ μου...στέκομαι και σου ζητώ.
άσε το Τριαντάφυλλο στο χώμα μόνο να βρεθεί...
και έγινε,
και άρχισε να βροντά και να αστράφτει...

και η βροχή σκέπασε με το χώμα το Τριαντάφυλλο μου...
και  στα σπλάχνα της μάνας μου γης στο χώμα της έλιωσα.....
και απο τότε το κορμί μου είναι ένα με τον ήλιο...της γης μου.
και η ψυχή μου ένα με αυτόν του ουρανού .
***
9/11/2002 εν σπαρτη.
ιωάννης

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Δεν τραγουδώ παρά γιατί με αγάπησες



*************
******
**
ιωάννης.
...

πίσω από τις κουρτίνες του μυαλού,
νεράιδες και άγγελοι φτερουγίζουν ...
γύρο από τους ανθούς  της αγάπης σου .

και ανεμίζουν την γύρη τους μέσα στις ακτίνες του ήλιου σου, ψυχή μου.
και οι άγγελοι του θεού  ευφραίνονται,
και  την κάνουν μέλι....και σου  πραγματοποιούν το θέλημα που ακτινοβολείς,αγάπη μου .
 στον θείο έρωτα του ουρανού και της γης.



Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

η ιστορία του χαμένου χρυσωρυχείου




ήταν ένας άνθρωπος ,που γύρευε σε λάθος δρόμους της ευτυχία.tou eixe πει ένας γερος κάποτε ότι είναι τυχερός κι στο μέλλον θα συναντήσει ένα μεγάλο χρυσωρυχείο.αυτός χαρούμενος άρχισε να ψάχνει να το βρει νομίζοντας ότι εκεί θα βρει την ευτυχία που τόσο είχε anagh.
sto δρόμο του συνάντησε πολλούς ανθρώπους κι τους ρωτούσε, που να ψάξει να βρει αυτό το χρυσωρυχείο,όλοι του λέγαν δε γνωρίζω .κάποια στιγμή μετά από χρονια κάποιος του είπε πήγαινε στον τάδε σοφό γέροντα κι θα σου πει ακριβώς που βρίσκετε αυτό που η ψυχή σου "λακταραει".

αυτός έτρεξε έψαξε κι βρήκε τελικά τον γέροντα του μίλησε κι αυτός του είπε μα τι γυρεύεις τώρα ??? αυτό που ζητάς ein μέσα στην καρδια σου το πιο πολύτιμο χρυσωρυχείο είναι η καρδια μας κι τα συναισθήματα μας.αυτά θα μας ακολουθούν πάντα αιώνια ενώ τα πλούτη που ζητάς τα επίγεια κάποτε θα xathoun.
o άντρας πήρε το πολυτιμότερο μάθημα στη ζωή του ότι τα μεγαλύτερα πλούτη ein αυτά που η ψυχή μας κρίνει κι αν τα βγάλουμε από μέσα μας θα έχουμε τη μεγαλύτερη ευτυχία.


σημασία λοιπόν δε έχει ότι γυαλίζει αλλα ότι σου προκαλεί τη πιο μεγάλη, δυνατή συγκίνηση όταν το ζεις,όχι τα πρόσκαιρα εδώ πλούτη δε θα σου φέρουν ευτυχία. μπορεί μια προσωρινή ουτοπική ευτυχία να σου δώσουν, όχι όμως τη πραγματική που "βρισκετα" στα πιο μικρά κι γλυκα, πραγματάκια στη ζωή μας που οι πιο πολλοί αγνοούμε ψάχνοντας ανούσια πράγματα να γεμίσουμε τα κενά μας.

κι ο θησαυρός που όλοι γυρεύουμε κι με "λακταρα" ζητούμε είναι ο θεός είναι τα συναισθήματα κι η αγάπη του δημιουργού μας τα πολυτιμότερα dora


AGERAS