THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Αναρτήθηκε από αγερας στις 1:38 μ.μ.




ΚΥΡΙΑΚΉ, 10 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2011
ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ .......
σας ευχάριστω ολόψυχα που μου κάνετε την τιμή κι είστε κοντά μου,εσείς μου φερθήκατε καλλίτερα από τον kathenan.sas ευχάριστο που μου δίνετε από τον χρόνο σας κι μου δροσίζεται τα μονοπάτια ,της μοναξιάς μού με το γλυκό δροσερό αεράκι sas.sas ευχάριστω όπου υπάρχετε κι με δέχεστε ,όπως είμαι για αυτό όπου είμαι.για την υπομονή σας τη κατανόηση σας τη εκτιμιση σας προς εμενα.είστε οι μονες γλυκιές ψυχές που με δέχεστε όπως είμαι με την εμφάνιση αυτή που έχω καλή κακή με τη νοοτροπία μου τη ιδιότροπη αστήν πω ευχάριστω που μου δώσατε την ευκαιρια να μπορώ να σας δώσω ολόψυχα την εκτίμηση μου......... ευχάριστω που με τιμάται με την εξαιρετική αγάπη σας.μου κάνετε τόσο καλο πραγματικά posh ανάγκη, έχουν οι μοναχικοί άνθρωποι λίγο από τη ζεστασιά τον άλλον ανθρώπων.ποσο το νιώθουμε αυτό εμείς οι άνθρωποι που έχουμε μάθει, μόνον στην απόρριψη το να δεχόμαστε την αποδοχή, από λίγους κι καλους πραγματικά ανθρώπους.ευχάριστω ..............
Αναρτήθηκε από αγερας στις 1:38 μ.μ.

***

11 σχόλια:

ο βασιλιάς του δάσους. είπε...

se eyxaristo kai ego me tin sira mou aggelouni kal;o Q))

Ανώνυμος είπε...

ευχαριστω ............................................................................................................................................................................................................

Εχετλαίος είπε...

:) Εμείς ευχαριστούμε! Όχι μόνον εσάς, αλλά τον Θεό που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι όπως εσείς! :)

Ανώνυμος είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

to alataki είπε...

Δεν ξέρω πού απευθύνεσαι, αλλά το "ευχαριστώ σου" με συγκίνησε.
Να είσαι πάντα καλά...

to alataki είπε...

.......

Ανώνυμος είπε...

ενα υπεροχο κειμενο.... για ολους... διαβαστε το... αξιζει.....

Είδα όνειρο ότι πήρα συνέντευξη από το Θεό.
-«Θες, λοιπόν, να σου δώσω συνέντευξη;» ρώτησε ο Θεός.

...-«Αν σας περισσεύει χρόνος», απάντησα.
Ο Θεός χαμογέλασε:

-«Έχω μια μέρα και μια αιωνιότητα. Τι ερωτήσεις σκέφτεσαι να μου κάνεις;»

- -«Τι είναι αυτό που σας εκπλήσσει περισσότερο στους ανθρώπους;»

ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ...

- Ότι βιάζονται να αποβάλουν την παιδικότητά τους:

Θέλουν να μεγαλώσουν γρήγορα και ύστερα παρακαλούν να ξαναγίνουν παιδιά.

Ότι με το να αγχώνονται για το μέλλον τους,
λησμονούν το παρόν τους,

κι έτσι δεν ζουν ούτε στο μέλλον ούτε στο παρόν.

- Ότι χάνουν την υγεία τους προσπαθώντας να βγάλουν λεφτά,

κι ύστερα χάνουν τα λεφτά για να ξαναβρούν την υγειά τους.

- Ότι ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ, και πεθαίνουν σαν να μην έχουν ζήσει καθόλου...

ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ είπε...

ΙΩΑΝΝΗ ΜΟΥ...
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΑ...

ΜΟΥ ΔΙΔΑΞΕΣ ΠΟΛΛΑ...
ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ...

ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ;..

ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ.. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ...
ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΘΕΟ ΜΑΣ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ...

ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ

Ανώνυμος είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

η αγάπη δε έχει σημείο μετρήματος είναι απέραντη ατέλειωτη αν θες να τη μετρήσεις άδικα προσπαθεις είναι ισάριθμη με όλα τα aστρα τουρανου κι αυτα δε μετριουντε γιατι αμέτρητα είναι αυτά!!!! για τον ιωαννη της καρδιας μας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Κάποιες φορές, γυρνάμε πίσω …ρίχνουμε μια φευγαλέα ματιά, και όλη μας η ζωή περνάει από μπροστά μας, κάποιες πάλι, κλείνουμε τα μάτια προσπαθώντας να μην θυμόμαστε, να μην νιώθουμε, να μην ζούμε…..
Όλα όμως..προχωράνε, τρέχουν, και αναγκαστικά μας κουνάνε, άλλοτε σαν τυφώνας που στο πέρασμά του δεν αφήνει τίποτα ζωντανό, και άλλοτε σαν... μια δροσιά, που μόλις φύγει δεν την θυμόμαστε καν….
Εσύ όμως……
Δημιούργησες αναταραχή … σε έναν νεκρό τόπο… εμφάνισες τον ήλιο.. σε έναν συννεφιασμένο ουρανό…. έφερες ζεστασιά σε έναν χειμώνα… και συγχρόνως… με το άκουσμα της φωνής σου και μόνο…. κατάφερες και άλλαξες αυτόματα τις εποχές… έτσι απλά… ο χειμώνας ..έγινε άνοιξη..και η άνοιξη ..καλοκαίρι…..
Και όταν όλα πάλι κάνουν τον κύκλο τους και προσπεράσουν…. εγώ…. θα προσπαθήσω να κρατήσω βαθιά μέσα μου αυτό το «καλοκαίρι» … που γέμισε την ψυχή μου με χρώματα… και μεταμόρφωσε τα πάντα γύρω μου…

ιωαννη της καρδιας μας βασιλεια της αγαπης :):):)