tag:blogger.com,1999:blog-85002598176126990882024-02-18T18:23:01.278-08:00Το νεραιδένιο δάσος.ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.comBlogger63125tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-8221175109484564102012-08-13T03:26:00.002-07:002012-08-13T03:33:39.021-07:00το παράξενο ανθρωπάκι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-4cChqRhn0vY/UCjXjl3nesI/AAAAAAAAHcY/flzgiJaJkXY/s1600/ergara+mouuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" mda="true" src="http://4.bp.blogspot.com/-4cChqRhn0vY/UCjXjl3nesI/AAAAAAAAHcY/flzgiJaJkXY/s320/ergara+mouuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
κάποτε ακούστηκε μια ιστορία για ένα παράξενο ανθρωπάκι η φυσιογνωμία του ήταν ενός ανθρώπου με σώμα μικροκαμωμένο,είχε μακρυά μαλλιά καστανα, γενάκι αραιό ματια λαμπερά "πρασινοκαφετια". ένα απομονωμένο πλάσμα πεταμένο από τους ιδιους του τους δικούς του ανθρώπους, επειδή θεωρείτο βάρος σε εκείνους.παραταύτα αυτό είχε δύναμη μέσα του φοβερή ψυχική κι ξεπερνούσε, όλες τις φουρτούνες που του έστελνε η άσπλαχνη ζωή στην θάλασσα της καρδιας του.μεγάλωσε σε ένα μεγάλο κτίριο όπου φιλοξενούσε παιδιά παραμελημένα κι εκεί έβλεπε με πόνο ψυχής, συμπεριφορά άσχημη απο τους οικότροφους εκεί κι όλους όσους δουλεύανε σε αυτό το μέρος ,το παλικάρι έκανε υπομονή δε γινόταν κι αλλιώς.όταν βγήκε από εκεί έφτιαξε μονος σε ένα χωράφι που βρήκε ένα σπιτάκι το έφτιαξε με αγάπη και μεράκι, μια και είχε ταλέντο στο να δημιουργεί έφτιαχνε χειροτεχνήματα κι τα πουλούσε .to σπιτάκι του είχε κουκλί το φρόντιζε το αγαπούσε ένιωθε ευγνωμοσύνη ,που δε ήταν άστεγος είχε κι αυτός κάπου να ξαποστάσει.ήταν εξαιρετικός μάστορας κι ζωγράφος έφτιαχνε πράγματα, που όταν τα κοιτούσες νόμιζες πως ταξίδευες σε μέρη μαγικά.ο κόσμος που τον έβλεπε όμως να γυρνάει ,εδώ κι εκεί δε τον είχε πάρει με καλο μάτι.φίλους δε είχε αν κι το επιδίωκε όμως κανεις, δε καταδέχονταν να κάνει παρέα μαζί του. όλοι το κοιτούσαν παράξενα λόγο της διαφορετικότητας tou,de ήταν σα όλους τους άλλους ανθρώπους ,είχε χαρακτηριστικά παράξενα.είχε ένα βλέμμα σα παιδί μα πάντα θλιμμένο το πρόσωπο του, είχε μια αθωότητα κι μια αγνότητα που σπανια συναντάς.τα χαρακτηριστικά του ήταν ενός ανθρώπου αδυνατου με παράξενα ρούχα ούτε μόδα ακολουθούσε ούτε είχε τρόπους όπως όλοι οι καθώς πρέπει αλλα δυστυχώς λασποψυχοι συνάνθρωποι tou.de είχε γνωρίσει αγάπη μα την κατείχε μέσα του αυτήν ,σα φυλακτό που πήρε ως δώρο από τον δημιουργό του.η μορφή του θαρρείς κι αγκαλιάζονταν, από μια παράξενη λάπση εξωπραγματική ουρανια.ήταν ένα παιδάκι σε σώμα 40 χρόνου άντρα,αυτό πάντα χλευάζονταν και οι άλλοι τον περιφρονούσανε επιδεικτικά ,του μιλούσαν παγερά σκληρά.οι άνθρωποι το κορόιδευαν άκαρδα το υποτιμούσαν κι όταν του λέγαν, καμια κουβέντα καλή ήταν για να το εχμεταλεφθουν αυτό υπέμενε και δεχόταν τους άλλους ανθρώπους όπως ήταν κακοί kaloi.de σχολίαζε δε μιλούσε άσχημα για κανέναν αντίθετα έβρισκε πάντα ,κάτι όμορφο να πει για κάποιον άνθρωπο.αυτό ενοχλούσε κάποιους η θεωρούσαν ,ότι ήταν ενοχλητική η κουβέντα του η ότι τους κορόιδευε.οι άνθρωποι δε αποδέχονταν συμπεριφορές αυθόρμητες παιδικές ,με αγνότητα και απλότητα είχαν δικούς τους κανόνες.έτσι ότι κι αν έκανε αυτή η ψυχή την αποκρούαν την διώχναν μακρυά χωρίς να σκεφτούν, ποσο πληγές της προκαλούσανε.αυτό το ανθρωπάκι είχε γνωρίσει, μισος κακια θυμο πόνο και αδιαφορία σκληρή.όμως κατά έναν παράξενο τρόπο αυτό εκεί ήξερε τι σημαίνει αγάπη κι την έδινε με κάθε τρόπο όπως μπορούσε κι η χαρά που έπαιρνε όταν έβλεπε ,το καλο που προσέφερε δε λέγεται.έκανε σα να είχε όλα του κόσμου ,τα πλούτη έκλαιγε από χαρά στριφογυρνούσε τραγουδούσε χαρούμενο.τα βραδια για αυτόν τον άνθρωπο ήταν τρομερά μοναχικά έκλαιγε πολύ συχνά κι πονούσε, που όλοι τον απορρίπταν κι του φέρονταν λες κι ήταν ένα σκουπίδι.αυτός ο άνθρωπος εκεί όμως δε παραιτούνταν λες κι μια θεία δύναμη τον εφοδίαζε πάλι με δύναμη και ξανά έδινε από της καρδιας του ,τα βάθη αγάπη και βοηθούσε οποιον του το ζητούσε.οποιον έβλεπε ότι είχε ανάγκη τον πλησίαζε τον αγκάλιαζε κι τον παρηγορούσε με ολόψυχη sumponia.de γνώριζε από πονηριά και "ιστοροβουλια" ούτε ήξερε τι σημαίνει αγάπη με ανταλλάγματα ήξερε ότι έπρεπε να βλέπει όλο το κόσμο, όπως τον ίδιο κι να φέρεται σε όλους όπως φέρονταν στον εαυτό του.δε ήξερε τι θα πει η λέξη εγώ, μα ήξερε τι σημαίνει η λέξη ΕΜΕΙΣ.ποτε δε πρόσεχαν ότι στα λόγια του κι την γλυκύτητα του ,δε υπήρχε ποτε δόλος η κακοπροαίρετη στάση.όσοι κακολογία έτρωγε αυτό το παράξενο πλάσμα δε επηρεάζονταν το θεωρούσε δεδομένο γιατί ,ήταν περίεργος κι "γιαυτο" οι άλλοι δε το καταλαβαίνανε.αυτό το γλυκό ανθρωπάκι με την παιδική ψυχή έδινε απλόχερα αγάπη παντού οι άλλοι δε είχαν μάθει, τι είναι αγάπη κι δε την δέχονταν ούτε την katalavainane.de φταίγαν αυτοί απλά ποτε κάποιος δε τους έμαθε τι είναι αγάπη μάθαν μόνον πως να exmetalevonte " τους άλλους κι πως να ασχολούνται ,μόνον με τον εαυτό τους.έτσι με έναν χαρακτήρα με στραβά πρότυπα και γνώσεις λανθασμένες, δε καταλάβαιναν τι είναι αγάπη pragmatikh.o παράξενος άνθρωπος κάποια μέρα έφυγε από την ζωή,όλοι άρχισαν να αναρωτιούνται πως έτσι πέθανε ξαφνικά ???τι έγινε πολύ άξαφνα έφυγε από τον κόσμο αυτόν.όσο κι αν φαινόταν παράξενο όλοι θορυβηθήκανε είχαν χάσει τον άνθρωπο, που θέλαν και μη ήταν μέρος της ζωής τους όσο κι αν τον αποδοκιμάζανε.άρχισαν να συνειδητοποιούν ποσο άσχημα είχανε φερθεί σε αυτό το παράξενο, πλάσμα με τα αθώα ματάκια.άρχισαν να θυμούνται πράγματα που είχανε ξεχάσει τελείως πως στην ζωή εκτος από το ρηχο είναι υπάρχει η ουσία του εμείς .ένας σοφός που άκουσε την ιστορία του παράξενου αυτού ανθρώπου είπε πως αυτή η ψυχή, ήταν από άλλον κόσμο όχι από τούτον.έτσι ο θεός το πήρε στην αγκαλιά του επειδή είδε ποσο πονούσε και υπέφερε γιατί ήταν διαφορετικός που αυτό ήταν ευλογια, όχι μειονέκτημα που του το είχαν κάνει οι άλλοι να fenete.is "ανάμνηση του ανθρώπου με τα αγνά ματια και την υπεροχη ψυχή, άρχισε ο κόσμος να τον μιμείται.ήταν το λιγότερο που "μπορεουσαν" να κάνουν, ως εξιλέωση για το κακό που του είχαν κάνει.όλοι οι άνθρωποι κάθε πρωί λέγαν σήμερα είναι μια νέα μέρα ξεκινώ με προσφορα στον συνάνθρωπο μου.<br />
<br />
<br />
-------------------------------------<br />
<br />
<br />
Δεν ξέρω αν αυτό το είχες σκεφτεί ως στόχο ζωής μέσα στα πολλά που σκέφτεσαι. Να νιώθεις, δηλαδή, κάποια στιγμή μια τέτοια ανάπαυση με τον εαυτό σου και να κάτσεις στο σπίτι σου, να περπατήσεις στους δρόμους της πόλης σου, να πας μια βόλτα, να κοιτάξεις, ας πούμε, τις βιτρίνες, να κοιτάς τα μαγαζιά, να δεις ένα βιβλιοπωλείο, να πας κάπου μόνος και να μη νιώθεις μοναξιά! <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Να πας κάπου χωρίς κόσμο και να ‘σαι ευτυχισμένος· και να νιώθεις ότι έχεις μια παρέα, την παρέα του εαυτού σου. Όχι, όμως, ως ναρκισσισμό, όχι, όμως ως μια ενασχόληση με τον εαυτό σου, (ότι εγώ είμαι πολύ σπουδαίος και εγώ δεν έχω ανάγκη κανένα). Όχι έτσι περιφρονητικά για τους άλλους· ούτε εγωιστικά για τους άλλους, αλλά ως πληρότητα. Νιώθω μέσα μου πληρότητα. Η αξία μου δεν αποκτάται από τους άλλους. Η αξία μου είναι μεγάλη, επειδή υπάρχει μέσα μου η σφραγίδα του Θεού. Επειδή υπάρχει μέσα μου η εικόνα Του, η χάρη Του, η ψυχή που μου χάρισε ο Θεός· η πνοή Του. Αυτό μου δίνει αξία. Όχι το τι θα μου πουν οι άλλοι. Αν οι άλλοι, δηλαδή, με βρίσουν είμαι ένα τίποτα και αν οι άλλοι με ανεβάσουν στα ουράνια κάτι αξίζω; <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Όχι. Αξίζεις! Αξίζεις επειδή είσαι πλάσμα του Θεού. Δημιούργημα του Θεού. Επειδή σε αγαπάει ο Θεός και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου και σ’ αγαπά μαζί σου και σ’ αγαπά και σε φροντίζει και σου δίνει σημασία. Κανείς σήμερα να μη σε πάρει τηλέφωνο. μα κανείς να μη σου μιλήσει, έχεις μία φοβερή δυναμική μέσα σου. Έχεις μία αξία, μια προσωπικότητα. Είσαι ένα πλάσμα όμοιο του οποίου δεν υπάρχει σε όλη τη γη. Δεν υπάρχει κανένας, καμία, σαν και εσένα. Με τα δικά σου γνωρίσματα, με τα δικά σου χαρίσματα, με τα δικά σου προβλήματα, με τις δικές σου ιδιορρυθμίες, ιδιοτροπίες, με το δικό σου χαρακτήρα. Είσαι αυτός που είσαι. Είσαι αυτή που είσαι και αξίζεις! Κι αξίζεις! Και σ’ αγαπάει ο Χριστός και θέλει να σε δυναμώσει! <br />
<br />
<br />
<br />
Αυτή η λέξη, «να ‘χεις δυνατή ψυχή». Να ‘χεις μια προσωπική σχέση με το Χριστό. Επαναλαμβάνω: να βρεις τη χρυσή τομή. Προσωπική σχέση που δεν σε απομονώνει από την κοινωνία των αδελφών σου. Από τους πιστούς της ενορίας σου, για παράδειγμα. Από μια ομιλία που πηγαίνεις, από τις σχολές γονέων, από μια συγκέντρωση που πηγαίνεις με άλλους πιστούς. Δεν θα απομονωθείς. Αλλά και, όταν πηγαίνεις εκεί, να μην πηγαίνεις εκεί για να αποκτήσεις αξία. Η αξία σου δεν αποκτάται από τέτοια πράγματα. Έχεις αξία! Και καθηλωμένος να είσαι σε ένα κρεβάτι και σ’ ένα καρότσι να κάθεσαι επάνω, άρρωστη, και να μην μπορείς να κουνηθείς και να ‘σαι γεμάτος με σωληνάκια, έχεις αξία! Και ας μη σου δώσει κανένας σημασία… <br />
<br />
<br />
<br />
Αυτό είναι εύκολο να το λες και εύκολο να το ακούς. Το μεγαλείο είναι να αναβλύζει αυτό από μέσα σου και να το καταλαβαίνεις. Είναι δύσκολα πράγματα αυτά. Είναι μερικά πρόσωπα στο Ευαγγέλιο, που όταν διαβάζω, τα περιστατικά, το πώς φέρθηκαν, πώς κινήθηκαν, πώς μίλησαν στο Χριστό, πώς έζησαν, με πείθουν ότι είχαν μία τέτοια προσωπικότητα. Δυνατή ψυχή. Γενναία ψυχή. «Θα πάω να βρω το Θεό και να ‘χω μία σχέση μαζί Του. Ασχέτως τι θα κάνουν οι άλλοι. Δε μ’ ενδιαφέρει πώς θα με δει ο κόσμος. Τι θα πουν οι άλλοι για μένα. Έχω δυνατή ψυχή. Έχω πίστη στον εαυτό μου ότι μπορώ να πλησιάσω το Θεό μου». Με αυτή την έννοια. <br />
<br />
<br />
<br />
Αν και πάλι, αυτό ο Θεός το χαρίζει· αλλά δεν είμαι ένας άνθρωπος διαλυμένος, άβουλος, χωρίς τη δική μου δυναμική. Δεν περιμένω τους άλλους συνέχεια να με σπρώχνουν. <br />
<br />
<br />
<br />
[…] Δεν μας βοηθούν οι άνθρωποι. Δεν μας σώζουν οι άνθρωποι. Πάρ’ το απόφαση. Ξεκόλλα από ανθρώπους. Δυνάμωσε την ψυχή σου και απόκτησε μια προσωπική σχέση με τον Θεό. Άσ’ τους ανθρώπους να σου δώσουν αυτό που έχουν, αλλά μη ζητάς περισσότερα που δεν έχουν· και ταυτόχρονα αγάπα τους όλους. Θα τους αγαπάς όμως με τον σωστό τρόπο πλέον. Θα τους αγαπάς, θα τους συμπονάς, θα ‘σαι σε επαφή μαζί τους, δεν θα απομονώνεσαι, αλλά θα ξέρεις ότι δεν έχω να πάρω κάτι περισσότερο από σένα. Υπάρχει ο Θεός μου. Αυτόν ζητώ. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένη ομιλία <br />
<br />
Αποδελτίωση: π. Ανδρέα Κονάνου, Αθέατα Περάσματα 1: Δυνάμωσε την ψυχή σου, έκδ. Σωματείου Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα<br />
<br />
<br />
-------------------------------------<br />
<br />
<span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><strong></strong></span><br />
<div style="text-align: center;">
όταν την ψυχής σου το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα,</div>
</div>
<span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
και βρεθείς στου άδη σου το μαύρο στην καρδιά σου.</div>
</span><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
κλείσε τα μάτια και χαμογέλα,</div>
</span><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
εκεί στης σιωπής την μοναξιά στέκει και σε θωρεί η Αγάπη.</div>
</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
στέκει και σου κρατά δύο στεφάνια, δεμένα με μία λευκή κορδέλα,</div>
<div style="text-align: center;">
είναι τα δαχτυλίδια του γάμου ενός νυμφίου ξεχασμένου μέσα στο μαύρο,</div>
<div style="text-align: center;">
είναι η αγκαλιά η αιώνια, που σε γνώριζε πριν εσύ αυτήν.</div>
<div style="text-align: center;">
όταν το ρολόι της ψυχής σου χτυπήσει μεσάνυχτα .</div>
<div style="text-align: center;">
εσύ χαμογέλα....</div>
<div style="text-align: center;">
ο ουρανός θέλει τόσα πολλά να σου πεί.</div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">μέσα στην σιωπή.</span><span style="background-color: transparent; text-align: right;"> </span></div>
</span><br />ιωαννης .β Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-54768470421173747492012-06-26T06:47:00.000-07:002012-07-28T06:42:23.313-07:00νιώσε την αγάπη σου μιλάει άκουσε την ,η αλήθεια σου φανερώνεται εμπρός, στα ματια σου δες την.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-6p-gHU5P3as/T_WK7Sk2IxI/AAAAAAAAD2Y/dUnil_7Nzs4/s1600/3225538.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" sca="true" src="http://4.bp.blogspot.com/-6p-gHU5P3as/T_WK7Sk2IxI/AAAAAAAAD2Y/dUnil_7Nzs4/s320/3225538.jpg" width="320" /></a></div>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ </h3>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-5354821299369192588" itemprop="articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlxF2D2F4i5MvCLhpXMEhxM2dW7Pa0NikwK9nBaTlohP-o0HFIVXPVqHN4wrAOyDgIprTQBeg4PH8kwEsFBwpokOucmcL1zXEnQGtSTq1uONjX07j3uLnFkxxdVlOt1oQSyAHP51xZemWY/s1600/DSCF3019.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a></div>
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<b>ΠΛΑΤΩΝΑΣ</b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<i>ὁ παλαιός νέος, καί ὁ νέος ἀρχαῖος, ὁ πατήρ μόνος, καί ὁ μόνος πατήρ, τό ἕν τρία καί τά τρία ἕν. ἄσαρκον σαρκικόν. γῆ τέτοκε τόν οὐράνιον βασιλέα.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο παλαιός νέος και ο νέος αρχαίος. Ο Πατέρας μοναδικός, και ο μοναδικός Πατέρας. Το ένα τρία, και τα τρία ένα. Άσαρκο, ένσαρκο. Η γη γέννησε τον ουράνιο βασιλέα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΣΟΛΩΝ</b></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Οὗτος ἐστιν ἀπό οὐρανῶν βεβηκώς, φλογός ὑποβαλών ἀθάνατον πῦρ. ὅν τρέμει οὐρανός γῆ τε θάλασσα, τάρτατοι καί βύθιοι δαίμονες, αὐτοπάτωρ τρισόλβιος.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αυτός είναι ο όποιος ήλθε από τους ουρανούς, αφού υπέταξε το αθάνατο πυρ της φλογός. Αυτόν τρέμει ο ουρανός, η γη και ή θάλασσα, οι τάρταροι και οι υποχθόνιοι δαίμονες, τρισμακάριος ο ίδιος ο Πατέρας.</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<a href="http://www.blogger.com/" name="more"></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ</b></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Ακάματος φύσις Θεού γεννήσεται ουκ έχουσα αρχήν. Εξ αυτού δε ο πανσθενής ουσιούται Λόγος.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ακατάβλητος φύσις Θεού θα γεννηθεί που δεν έχει αρχήν. Από αυτόν λοιπόν αποκτά ουσία ο παντοδύναμος Λόγος.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΕΡΜΗΣ</b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<i>εἰ μή πρόνοια τις τοῦ τῶν πάντων κυρίου, οὐ μήν τόν λόγον τοῦτον ἀποκαλύψαι ἠβούλοντο· οὐδέ ὑμᾶς τοιούτοις ἔργοις κατεῖχεν, ἵνα περί τούτων ἐρωτήσητε. οὐ γάρ ἐφικτόν ἐστιν εἰς ἀμυήτους τοιαῦτα παρασχέσθαι μυστήρια· ἀλλά τῷ νοΐ ἀκουσάντων ἀκούσατε· ἐν μόνον ἦν· φῶς νοερόν πρό φωτός νοεροῦ, καί ἦν αὐτά ἕνωσις ἐκ τοῦ νοῦ φωτί καί πνεύματι. τά πάντα ἐξ αὐτοῦ, καὶ εἰς αὐτόν, εἰς γόνιμον ἐκ γονίμου, κατελθών ἐπί γονίμῳ ὕδατο ἔγκυον τό ὕδωρ ἐποίησεν. γῶ γὰρ ἐφετμεύω τρισένα μόνον ὑψιμένδοντα θεόν, οὗ λόγος ἄφθιτος ἐν ἀδαή κόρη ἔγκυμος ἔσεται…»</i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Εάν δεν υπήρχε η πρόνοια του Κυρίου όλων, δεν θα ήθελαν να αποκαλύψουν τον λόγο αυτόν, ούτε εσάς θα τοιαύτη επιθυμία δια να ρωτήσετε αυτά. Διότι δεν είναι δυνατόν εις αμύητους να παραδίδονται τοιαύτα αλλά αφού κατανοήσατε με τον νου ακούσατε. Ένα και μοναδικό ήταν Φανερό, το όποιον προϋπήρχε του νοερού Φωτός· και ήταν αυτά ένωση από του Νου δια του Φωτός και του Πνεύματος. Τα πάντα εξ αυτού και εις αυτόν, αφού κατήλθε εις γόνιμο (φύση) εκ γονίμου (Φύσεως), εις γόνιμο ύδωρ, έγκυον κατέστησε το ύδωρ. Διότι εγώ αναγγέλλω τρισυπόστατον ύψιστον Θεόν, του οποίου ο άφθαρτος Λόγος θα κυοφορηθεί εις κόρην ανυποψίαστη.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ</b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<i>θεόν σέβου καί μάνθανε. μή ζήτει δέ τις ἐστι καί πῶς; οὐ γάρ ἔστιν ὅτε οὐκ ἔστιν, ὡς ὄντα τοῦτον σέβου καί μάνθανε. ἀσεβής γάρ τόν νοῦν ὁ θέλων μανθάνειν θεόν.</i><i><span lang="EN-US"> </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EN-US"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
Να σέβεσαι τον Θεό και να κατανοείς. Μην ζητείς (να μάθεις) ποίος είναι, και πώς. Διότι ουδέποτε είναι ανύπαρκτος, ως υπάρχοντα λοιπόν να τον σέβεσαι και να τον αντιλαμβάνεσαι. Διότι είναι άσεβης αυτός ο όποιος θέλει σύμφωνα με τον νουν να εξακριβώσει τον Θεό. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ</b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<i>ὁ παλαιός νέος, καί ὁ νέος ἀρχαῖος, ὁ πατήρ μόνος, καί ὁ μόνος πατήρ, τό ἕν τρία καί τά τρία ἕν. ἄσαρκον σαρκικόν. γῆ τέτοκε τόν οὐράνιον βασιλέα. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Ό παλαιός νέος και ο νέος αρχαίος. Ο Πατέρας μοναδικός, και ο μοναδικός Πατέρας. Το ένα τρία, και τα τρία ένα. Άσαρκο, ένσαρκο. Η γη γέννησε τον ουράνιο βασιλέα». </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΑΠΟΛΛΩΝ</b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Ὅσα μέν πρὸς ἀρετήν καί κόσμον ὀρώρετε ποιεῖν, ποιεῖτε. ἐγώ γάρ ἐφετμεύω τρισένα ὑψιμέδοντα. οὗ λόγος ἄφθεγκτος ἐν ἀδείω κόρη ἔγκυμος ἔσται, ὥσπερ πυροφόρον τόξον ἅπαντα κόσμον ζωγρήσας, πατρί, προσάξει δῶρον. Μαρία δέ τό όνομα αὐτῆς.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Όσα σχετικά με την αρετή και την κοσμιότητα παρακινείτε να κάνουν, πράττετε και σεις. Διότι εγώ προφητεύω κυβερνήτη με τριπλή υπόσταση εις μίαν. Του οποίου ο ανείπωτος Λόγος θα κυοφορηθεί εις ανυποψίαστη κόρη, όπως ακριβώς το πυρφόρο τόξο, αφού αιχμαλωτίσει όλον γενικώς τον κόσμο, θα τον προσφέρει ως δώρο εις τον Πατέρα. Μαρία σε το όνομα αυτής.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>ΣΙΒΥΛΛΑ Η ΚΥΜΑΙΑ</b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<i>«δή τότε και μεγάλοιο θεού παίς ανθρώποισι, ήξοι σαρκοφόρος, θνητοίς ομοιούμενος εν γή. Τέσσαρα φωνήεντα φέρει, τα δ’ άφωνα εν αυτώ δισσών αγγέλων, αριθμού δ’ όλον εξονομήνω. Οκτώ γαρ μονάδας, τόσας δεκάδας επί τούτοις ηδ’ εκατοντάδας οκτώ, απιστοτέροις ανθρώποις, ούνομαι δηλώσει. Σύ δ’ ΄ενί φρεσί σήσι νόησον»</i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Και τότε ο Υιός του μεγάλου Θεού θα έλθει στους ανθρώπους με σάρκα, ομοιάζων με τους θνητούς στη γή. Τέσσερα φωνήεντα θα φέρει, το δε άφωνον φανερώνεται σε αυτόν διπλό, και όλον τον αριθμό θα αποκαλύψω. Οκτώ μονάδες, τόσες δεκάδες επί αυτών και οκτώ εκατοντάδες, το όνομά του θα φανερώσει στους απίστους. Εσύ δε κατανόησέ το καλά στο νού σου.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο Άγιος Νικόδημος δίνει το εξής λεξαριθμικό άθροισμα : I Η Σ Ο Υ Σ = 10+8+200+70+400+200 = 888<br />
<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
αυτό κι αλλα πολλά πανέμορφα καλούδια φιλοξενεί αυτή εδώ η ιστοσελίδα ,όπου αναγράφεται πιο κάτω απολαύστε υλικό μοναδικό βιντεάκια συγκλονιστικά.ένα ιστολογιο εξίσου πολύ όμορφο όπως αυτό εδώ που έχει μαζέψει ,την σοφια και την γλυκύτητα του θεού από στόματα ,ανθρώπων που έχουν ψυχές μοναδικές. όλα μυρίζουν θεός στειλτετα κι σε άλλους να διαδοθούν, μηνύματα αγάπης και σοφα λόγια διαστόματος άγιων πατέρων. </div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://foteinos-logos.blogspot.gr/">http://foteinos-logos.blogspot.gr/</a> <br />
<br />
<br />
<a href="http://www.youtube.com/user/socratesnios/videos?sort=dd&view=0&page=2">http://www.youtube.com/user/socratesnios/videos?sort=dd&view=0&page=2</a></div>
</div>
</div>
</div>Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-2549232497289933722012-03-25T08:12:00.000-07:002012-03-25T08:12:14.003-07:00Τι θα μου έλεγε ο Ιησούς σήμερα ;<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-WkeqRag4XEc/T281ybcNxfI/AAAAAAAABz0/rXvMLqHynSg/s1600/xristos33..jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="262" width="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-WkeqRag4XEc/T281ybcNxfI/AAAAAAAABz0/rXvMLqHynSg/s320/xristos33..jpg" /></a></div>
«Ψυχή, που λαχταράς να ακούσεις το λόγο μου, δεν είναι ανάγκη να ξέρεις πολλά ούτε να κάνεις κάποιες ειδικές σπουδές ή να πάς σε κάποια σεμινάρια, για να ευαρεστήσεις ενώπιον μου. Αρκεί να με αγαπάς πολύ Και να είσαι έτοιμη να κάνεις το θέλημα μου, γιατί αυτό είναι για σένα σωτήριο. »
.-Ναι, Κύριε μου Ιησού. Έτσι είναι. Κι εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω, όσο κι ...αν πέφτω.
Όμως φροντίζω να σηκώνομαι με τη χάρη Σου. Λοιπόν Σε ακούω, Κύριε.
.
« Μίλα μου, ψυχή αγαπημένη, που λες πώς με αγαπάς, όπως θα μιλούσες στη γλυκειά σου μανούλα , όταν σε είχε στη θερμή της αγκαλιά , ή στα γόνατα του αγαπημένου σου πατέρα και ένιωθες τους χτύπους της καρδιάς τους της γεμάτης αγάπη για σένα ».
.Και σε ρωτώ:
Δεν έχεις κάποια...
... παραγγελία να μου κάνεις ; . . .
Πες μου τα ονόματα των γονιών σου, των συγγενών σου, των φιλικών σου προσώπων, των προσώπων, πού έτσι ή αλλιώς βρίσκονται στο περιβάλλον σου ,στη δουλειά σου, στις κοινωνικές σου σχέσεις. Και μετά τα ονόματα ανάφερε μου τι θέλεις να κάνω για το καθένα. Δεν έκανε το ίδιο ο Ίάειρος ; . . .
Δεν έκανε το ίδιο ένας πονεμένος πατέρας για τον δαιμονισμένο γιο του ;
Δεν μου ανέφερε δακρυσμένη ή Χαναναία μάνα για την κόρη της ;
Δεν έκραξαν σε μένα οι δυο τυφλοί ζητώντας να τους χαρίσω το φως τους ;
Το ίδιο Και τόσοι άλλοι, τόσοι άλλοι ;
Πες μου λοιπόν τι θέλεις για αυτούς , και ζήτα το με θέρμη πολλή και πίστη ταπεινά και επίμονα.
Αγαπώ πολύ τις ευγενικές καρδιές, πού λησμονούν τον εαυτό τους χάριν των άλλων.
.Μίλα μου ,
για τους φτωχούς, πού θέλεις να ελαφρύνεις την κατάσταση τους
για τους αδικημένους, πού καταπιέζονται
για τους συκοφαντημένους, πού δεν μπορούν να αποδείξουν την αθωότητα τους
για τους αρρώστους, πού υποφέρουν
γιο τους κακούς, πού θα ήθελες να μεταστραφούν στο καλό
για τους μοναχικούς, πού μαραζώνουν στη μοναξιά τους
για τους απογοητευμένους από τη ζωή
για τους βυθισμένους στο βούρκο της αμαρτίας
και περικλεισμένους στη φυλακή των παθών τους.
για τους ποικίλως ψυχικά άρρωστους
για τα πρόσωπα, πού κάποτε σε αγαπούσαν, αλλά τώρα απομακρύνθηκαν από σένα,
αλλά τόσο πολύ θα ήθελες να ξανάρθουν πάλι κοντά σου .
Για όλους, για όλους και όλα, πού νιώθεις την ανάγκη να πεις θερμόν έναν λόγο, ένα αίτημα ιερό, μια ικεσία ολοκάρδια.
.Μην ξεχνάς πώς έχω υποσχεθεί να ακούω κάθε προσευχή, πού αναδύεται από τα βάθη της καρδίας , και που με τα φτερά της αγάπης με ταχύτητα αφάνταστα πιο μεγάλη από το φως διασχίζει τα άπειρα ύψη και φτάνει μπρος στον Ουράνιο θρόνο μου ως ευαρεστη και ιερή προσφορά.
.Δεν έχεις να μου ζήτησης κάποιες χαρές ; . . .
Γράψε, αν έτσι το θέλεις, έναν κατάλογο, όσο μακρύς κι αν είναι, όλων όσα λαχταράς, όλων των αναγκών σου και ανάφερε της στην αγάπη μου.
Όχι πώς δεν τα ξέρω όλα. Τα ξέρω όλα προτού καν να τα έχεις συνειδητοποιήσει.
Όμως θέλω να τα ακούσω με τη δική σου φωνή.
Θέλω να μου πεις ελεύθερα και άγαπητικά ότι και όπως το νιώθεις, ότι και όπως και όσο το λαχταράς.
Και πες μου, ψυχή αγαπημένη, με όλη την απλότητα,
ότι είσαι δούλη των αισθήσεων σου,
σκλάβα των παθών σου,
δέσμια της υπερηφάνειας σου,
πληγωμένη από την ευθιξία σου,
εγωιστική όσο δεν το φαντάζεσαι,
χαλαρή χωρίς προηγούμενο,
φιλύποπτη χωρίς λόγο,
φίλαυτη χωρίς όρια,
αδιάφορη και αμελής,
δυσκίνητη σαν παράλυτη,
δεμένη πολύ με τον κόσμο,
ολιγόπιστη στις δοκιμασίες σου,
πάμφτωχη σε αρετές,
με ασήμαντη πνευματική πρόοδο και ό,τι άλλο.
.Και ζήτα μου να έρθω να σε βοηθήσω στις προσπάθειες, που κατάβάλλεις,
στις πτώσεις σου, στις αγωνίες σου, στις απογοητεύσεις σου.
Φτωχό μου παιδί, ξέρω την κατάσταση σου πιο καλά από σένα,
αλλά πρέπει εσύ να έκθεσεις τον εαυτό σου ενώπιών μου .
Διστάζεις; Μα γιατί; Λησμονείς πώς πολλοί άγιοι μου, πού τώρα ζουν ένδοξοι στον ουρανό μαζί μου, είχαν τα ίδια ή και χειρότερα πάθη και ίδιες και σημαντικότερες πτώσεις και αμαρτίες;
Μη ξεχνάς κάποια Μαρία Αιγύπτια, κάποια Ταισία κάποια Πελαγία, κάποιους Ζακχαίους και ασώτους, κάποιους μεγάλους αμαρτωλούς όλοι αυτοί σιγά σιγά διορθώθηκαν, αγιάστηκαν , σώθηκαν, δοξάστηκαν.
.Μη διάτασεις ακόμη να μου ζήτησεις ό,τι καλό και για το σώμα σου, το μυαλό σου, ολόκληρο το είναι , δηλαδή υγεία, ευεξία, σωστή λειτουργία του λογικού σου, εσωτερική ισορροπία, αισιοδοξία, δυναμισμό, επιτυχία στις τίμιες προσπάθειες σου και ότι άλλο νιώθεις ως πιεστική ανάγκη.
Μπορώ όλα να σου τα δώσω, αρκεί όλα, ή κάποια από αυτά,
να είναι όντως απαραίτητα για τον αγιασμό και τη σωτηρία σου.
.Πρόσεξε όμως τα μέτρα μου δεν είναι γήινα, αλλά Ουράνια.
Μετρώ με μέτρο τη μακαριότητα του Ουρανού, με έκταση την αιωνιότητα...
Τι θέλεις όμως για σήμερα; Πες μου το. Και αν σε συμφέρει αληθινά, θα το έχεις.
Και ξέρεις πόσο θέλω το καλό σου!
Δεν έχεις κάποια σχέδια και προοπτικές ; ...
Ανάφερε μου τα όλα. ,
Αφορούν το τώρα
το μέλλον σου,
τη δουλειά σου,
την τακτοποίηση σου στη ζωή,
θέλεις να προσφέρεις κάποια χαρά στους γονείς σου,
στα μέλη της οικογένειας σου,
σε ψυχές, πού συνδέονται μαζί σου,
σε κάποιους, πού δοκιμάζονται πολύ;
Σε ότι τέλος πάντων; Κάνε το χωρίς δισταγμό.
.Ως προς εμένα δε, ψυχή μου αγαπημένη, δεν έχεις κάποιο ενδιαφέρον ιδιαίτερο για την μαζί μου σχέση τους; Δεν θέλεις να κάνεις κάτι πολύ καλό για τα φιλικά σου πρόσωπα, για όσους αγαπάς πολύ, αλλά με έχουν ξεχάσει;
Πες μου ποια είναι τα ενδιαφέροντα σου και τα κίνητρα, πού σε ωθούν, και ποια μέσα θα ήθελες να χρησιμοποίησεις για το καλό τους...
.Κατάθεσε μου τις αποτυχίες σου και ζήτα μου να σου υποδείξω τις αιτίες τους.
Τι σε ενδιαφέρει για το έργο σου;
Είμαι, παιδί μου, Κύριος των καρδιών και μπορώ να τις οδηγήσω, όπου θέλεις, σύμφωνα βέβαια πάντα με τις αρχές, πού κατέγραψα με το αίμα μου πάνω στον σταυρό.
Και θα τους φέρω σιγά σιγά κοντά σου, συνοδοιπόρους σου, αρκεί να μην προβάλλουν πεισματικά εμπόδια, γιατί ποτέ δεν καταπατώ το δώρο της ελευθερίας, πού τους χάρισα.
Δεν έχεις στεναχώριες , Ω ! Παιδί μου αγαπημένο ...
.
Πες μου τις στενοχώριες σου με κάθε λεπτομέρεια.
Τι σε κάνει να κουράζεσαι,
να απογοητεύεσαι,
να δυσκολεύεσαι,
να στενοχωριέσαι;
τι ή ποιος τσαλακώνει την καρδιά σου;
Ποιος έχει συντρίψει τη φιλαυτία σου;
Ποιος σε υποτίμησε ή σε περιφρόνησε;
Πες μου τα όλα, όλα χωρίς δισταγμό.
.Θα σε ανακουφίσει αυτό. Και τελειώνοντας την αναφορά σου αυτήν πρόσθεσε μου, ότι συγχωρείς όλα και όλους, ότι τα λησμονείς όλα, ότι δεν θα επιτρέψεις να σου διώξουν αυτά την ειρήνη σου και δεν θα μειώσουν την αγάπη, πού όλα τα συγχωρεί. Και εγώ θα σε ευλογώ.
.Μήπως σε φοβίζουν κάποια κουραστικά ζητήματα; Υπάρχουν στην ψυχή, είναι αλήθεια, κάποιοι ακαθόριστοι φόβοι, πού ενώ είναι αδικαιολόγητοι, όμως σε κάνουν να τρομάζεις;
.
Εμπιστέψου τον εαυτό σου πλήρως σε μένα και την πρόνοια μου για σένα.
Βρίσκομαι παντού, ιδιαίτερα όμως πολύ κοντά σου, μέσα σου.
Τα βλέπω όλα, όσα σε αφορούν. Τα ξέρω όλα. Και μπορώ τα πάντα ως παντοδύναμος.
Μη φοβάσαι επομένως. Δεν θα σε αφήσω.
.
Μήπως υπάρχουν γύρω σου καρδιές, πού σου φαίνονται λιγότερες καλές από άλλοτε και πού ή αδιαφορία τους ή το ότι ίσως σε λησμόνησαν τις έκαναν να απομακρυνθούν από κοντά σου, αν και εσύ δεν έκανες τίποτε για αυτή τους την απομάκρυνση;
Παρακάλεσε με θερμά από τα βάθη της ψυχής σου και εγώ θα ξαναφέρω κοντά σου,
αρκεί να σου είναι χρήσιμες αναγκαία ή παρουσία τους για τον αγιασμό σου.
Λησμόνησε τες καλύτερα κι εσύ, όσο κι αν αυτό σου κοστίζει.
.
Τέλος . . .
Δεν έχεις κάποιες χαρές να μου ανακοίνωσεις;
Γιατί, αλήθεια, να μη με κάνεις μέτοχον κάθε χαρά σου;
Πες μου ποιος από χτες ή προχτές ή τέλος παντών τελευταία ήρθε
να σε παρηγόρησει ,
να σε ενθαρρύνει,
να σε βοηθήσει σε κάποια δυσκολία σου,
να σου χαρίσει ένα χαμόγελο,
ποιος και πώς σε έκανε να χάρεις;
Μπορεί να είναι κάποια επίσκεψη απρόσμενη,
κάποιο γράμμα ενθαρρυντικό,
μια αγγελία πού σε έκανε ευτυχισμένη,
ένας φόβος, πού ξαφνικά εξαφανίσθηκε,
μια επιτυχία, πού αμφέβαλλες, ότι θα πραγματοποιηθεί,
ένα δείγμα αγάπης δυνατό,
ένα ενθύμιο ή δώρο ακριβό αγάπης και φιλίας,
μια δοκιμασία, πού σε δυνάμωσε τελικά.
.Όλα αυτά και τόσα άλλα εγώ τα φρόντισα
και τα φροντίζω για σένα, ψυχή αγαπημένη.
Πώς λοιπόν να μη μου δείξεις την χαρά σου, την ευγνωμοσύνη σου και να μη μου επαναλαμβάνεις ασταμάτητα τις «εκ βαθέων» ευχαριστίες σου;
.Μην ξεχνάς, ψυχή αγαπημένη, ότι ή ευγνωμοσύνη τραβάει την ευεργεσία κοντά της.
Μη λησμονείς, ότι ή ευγνωμοσύνη συγκινεί τον ευεργέτη.
Μη σου ξεφεύγει πώς ή ευγνωμοσύνη εξευγενίζει και ομορφαίνει αφάνταστα την ψυχή,
την κάνει ιδιαίτερα χαριτωμένη και πάρα πολύ αξία περισσότερων χαρίτων και ελέους!».
.
Αυτά δεν θα μου έλεγες σήμερα, Ιησού γλυκύτατε;
Τα άκουσα με αφάνταστη χαρά.
Για όλα αυτά Σε ευχαριστώ Και θα Σε ευχαριστώ πάντα «εκ ψυχής», Κύριε μου.
Κύριε της αγάπης και του ελέους, και θα συμμορφωθώ με όλες τις υποδείξεις Σου.
Είναι τόσο όμορφες Και πηγή ευλογιών Σου για μένα! Αμήν !
.Anonymousnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-1940045569060167032012-03-21T07:43:00.002-07:002012-08-02T13:52:15.718-07:00σοφα λογια αγιων πατερων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-Wa7N87Bh860/T2npp_NEV6I/AAAAAAAAByg/809UNSW8-2c/s1600/423823_243510479074144_100002455806533_514495_1510900995_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="156" src="http://3.bp.blogspot.com/-Wa7N87Bh860/T2npp_NEV6I/AAAAAAAAByg/809UNSW8-2c/s320/423823_243510479074144_100002455806533_514495_1510900995_n.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-DXOOjsEGjro/T_WdY1dfjTI/AAAAAAAAD9Y/605CnzAv8KE/s1600/148948_294863753926176_137546609657892_695242_1372557551_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" sca="true" src="http://2.bp.blogspot.com/-DXOOjsEGjro/T_WdY1dfjTI/AAAAAAAAD9Y/605CnzAv8KE/s1600/148948_294863753926176_137546609657892_695242_1372557551_n.jpg" /></a></div>
Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ’ την ώρα της συλλήψεώς τους. Το έμβρυο ακούει κι αισθάνεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Ναι ακούει και βλέπει με τα μάτια της μητέρας. Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματα της, παρόλο που ο νους του δεν έχει αναπτυχθεί. Σκοτεινιάζει το πρόσωπο της μάνας, σκοτεινιάζει κι αυτό. Νευριάζει η μάνα, νευριάζει κι αυτό. Ό,τι αισθάνεται η μητέρα, λύπη, πόνο, φόβο, άγχος κ.λπ. τα ζει κι αυτό. Αν η μάνα δεν το θέλει το έμβρυο αν δεν το αγαπάει αυτό το αισθάνεται και δημιουργούνται τραύματα στην ψυχούλα του, που το συνοδεύουν σ’ όλη του τη ζωή. Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουνε άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους. Να βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμό κι αγάπη στα παιδιά. Και η χαρά που θα τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους έχει επισκεφθεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά την χάρι. Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους. Αν οι γονείς δεν ζούν ζωή αγία, αν δεν μιλούν με αγάπη, ο διάβολος ταλαιπωρεί τους γονείς με τις αντιδράσεις των παιδιών. Η αγάπη, η ομοψυχία, η καλή συνεννόηση των γονέων είναι ό,τι πρέπει για τα παιδιά. Μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά. Τα φερσίματα των παιδιών έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων. Όταν τα παιδιά πληγώνονται απ’ την κακή μεταξύ των γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις και διάθεση να προχωρήσουν στην πρόοδο. Κακοχτίζονται και το οικοδόμημα της ψυχής τους κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να γκρεμισθεί. Να σας πω και δύο παραδείγματα. Είχαν έλθει δύο κοπελίτσες σ’ εμένανε κι η μία είχε κάτι πολύ άσχημα βιώματα και με ρωτούσαν που οφείλονται. Και τους είπα: - Είναι απ’ το σπίτι, απ’ τους γονείς σας. Κι όπως την «έβλεπα» την μία, λέω: - Εσύ απ’ την μητέρα σου τα έχεις κληρονομήσει αυτά. Κι όμως, λέει, οι γονείς μας είναι τόσο τέλειοι άνθρωποι. Είναι χριστιανοί, εξομολογούνται, μεταλαμβάνουν, που μπορεί να πει κανείς, ζήσαμε μέσα στη θρησκεία. Εκτός … αν φταίει η θρησκεία, απαντάει εκείνη. Τους λέω: - Τίποτα δεν πιστεύω απ’ αυτά που μου λέτε. Εγώ ένα μόνο βλέπω, οι γονείς σας δεν τηνε ζούν τη χαρά του Χριστού. Πάνω σ’ αυτό η άλλη είπε: - Άκουσε, Μαρία, καλά λέει ο παππούλης, έχει δίκιο. Οι γονείς μας πάνε στον πνευματικό, στην Εξομολόγηση, στην Θεία Μετάληψη, ναι … Αλλά είχαμε ποτέ ειρήνη στο σπίτι; Ο πατέρας συνεχώς γκρίνιαζε με την μητέρα μας. Διαρκώς πότε ο ένας δεν έτρωγε, πότε ο άλλος δεν ήθελε να πάνε κάπου μαζί. Έχει δίκιο, λοιπόν, ο παππούλης. Δημιουργείται μία κατάστασις στην ψυχή των παιδιών εξαιτίας των γονέων τους, που αφήνει ίχνη μέσα τους για όλη τους τη ζωή. Η συμπεριφορά τους στη συνέχεια της ζωής τους, η σχέση με τους άλλους έχουν άμεση εξάρτηση απ’ τα βιώματα που φέρουν απ’ τα παιδικά τους χρόνια. Μεγαλώνουν, μορφώνονται, αλλά κατά βάθος δεν αλλάζουν. Αυτό φαίνεται και στις πιο μικρές εκδηλώσεις της ζωής. Επί παραδείγματι, σου συμβαίνει μια λαιμαργία, να θέλεις να τρώεις. Πήρες, έφαγες, βλέπεις κάτι άλλο, το θέλεις κι εκείνο, το θέλεις και τ’ άλλο. Αισθάνεσαι ότι πεινάεις, ότι άμα δεν φάεις, σε πιάνει μια λιγούρα, μια τρεμούλα. Φοβάσαι ότι θ’ αδυνατίσεις. Είναι κάτι ψυχολογικό, που έχει εξήγηση. Μπορεί ας πούμε να μην εγνώρισες πατέρα, να μην εγνώρισες μητέρα, να είσαι υστερημένος και πεινασμένος, φτωχός κι αδύνατος. Κι αυτό από πνευματικό γεγονός, εκδηλώνεται αντανακλαστικώς ως αδυναμία του σώματος. Στην οικογένεια βρίσκεται μεγάλο μέρος απ’ την ευθύνη για την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Για ν’ απαλλαγούν τα παιδιά από διάφορα εσωτερικά προβλήματα, δεν είναι αρκετές οι συμβουλές, οι εξαναγκασμοί, η λογική κι οι απειλές. Μάλλον γίνονται χειρότερα. Η διόρθωση γίνεται με τον εξαγιασμό των γονέων. Γίνετε άγιοι και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας. Η αγιότητα των γονέων απαλλάσσει τα παιδιά απ’ τα προβλήματα. Τα παιδιά θέλουν κοντά τους ανθρώπους αγίους, με πολλή αγάπη, που δεν θα φοβερίζουν, ούτε θα περιορίζονται στη διδασκαλία, αλλά θα δίδουν άγιο παράδειγμα και προσευχή. Να προσεύχεσθε οι γονείς σιωπηλά και με τα χέρια ψηλά προς τον Χριστό και ν’ αγκαλιάζετε τα παιδιά σας μυστικά. Κι όταν κάνουν αταξίες να παίρνετε κάποια παιδαγωγικά μέτρα, αλλά να μην τα πιέζετε. Κυρίως να προσεύχεσθε. Πολλές φορές οι γονείς, και κυρίως η μητέρα, πληγώνουν το παιδί γι’ αταξία που έκανε και το μαλώνουν υπερβολικά. Τότε αυτό πληγώνεται. Ακόμη κι αν δεν το μαλώσεις εξωτερικά και μέσα σου το μαλώσεις κι αγανακτήσεις ή το κοιτάξεις άγρια, το παιδί το καταλαβαίνει. Νομίζει ότι η μητέρα δεν το αγαπάει. Ρωτάει την μάνα: - Μ’ αγαπάεις, μαμά; - Ναι, παιδί μου. Αλλ’ αυτό δεν πείθεται. Έχει πληγωθεί. Η μητέρα το αγαπάει, θα το χαϊδέψει μετά, αλλ’ αυτό θα κάνει το κεφάλι πίσω. Δεν δέχεται το χάδι, το νομίζει υποκρισία, γιατί έχει πληγωθεί. Ένα άλλο πάλι, που βλάπτει τα παιδιά, είναι η υπερπροστασία, δηλαδή η υπερβολική φροντίδα, η υπερβολική αγωνία και το άγχος των γονέων. «Εσύ φταίεις, της λέω της μάνας, κι είσαι και μορφωμένη! Τι θα έκανε το παιδί; Πίεση, πίεση, πίεση όλα τα χρόνια, «να είσαι πρώτος, να μη μας ντροπιάσεις, να γίνεις μεγάλος στην κοινωνία …». Τώρα εκλώτσησε, δεν θέλει τίποτα. Να σταματήσεις αυτή την καταπίεση και την υπερπροστασία και θα δεις που το παιδί τότε θα ισορροπήσει. Τότε θα προχωρήσει, όταν τ’ αφήσεις ελεύθερο». Το παιδί θέλει κοντά του ανθρώπους θερμής προσευχής. Όχι ν’ αρκείται η μητέρα στο αισθητό χάδι για το παιδί της, αλλά να προσφέρει συγχρόνως και το χάδι της προσευχής. Το παιδί αισθάνεται στο βάθος της ψυχής του το πνευματικό χάδι, που μυστικά στέλνει η μητέρα του, και έλκεται προς αυτήν. Νιώθει ασφάλεια, σιγουριά, όταν η μητέρα με τη συνεχή την επίμονη και θερμή προσευχή της αγκαλιάζει το παιδί της μυστικά και το ελευθερώνει απ’ ό,τι το σφίγγει. Οι μητέρες ξέρουν να αγχώνονται, να συμβουλεύουν, να λένε πολλά, αλλά δεν έμαθαν να προσεύχονται. Οι πολλές συμβουλές και υποδείξεις κάνουν πολύ κακό. Όχι πολλά λόγια στα παιδιά. Τα λόγια χτυπάνε στ’ αυτιά, ενώ η προσευχή πηγαίνει στην καρδιά. Προσευχή χρειάζεται, με πίστη δίχως άγχος, αλλά και καλό παράδειγμα. Όλα απ’ την προσευχή, τη σιωπή και την αγάπη γίνονται. Καταλάβατε τα αποτελέσματα της προσευχής; Αγάπη εν προσευχή, εν Χριστώ αγάπη. Αυτή ωφελεί πραγματικά. Όσο θ’ αγαπάτε τα παιδιά με την ανθρώπινη αγάπη –που είναι συχνά παθολογική- τόσο θα μπερδεύονται, τόσο η συμπεριφορά τους θα είναι αρνητική. Όταν όμως η αγάπη σας θα είναι μεταξύ σας και προς τα παιδιά χριστιανική και αγία, τότε δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα. Η αγιότητα των γονέων σώζει τα παιδιά. Για να γίνει αυτό πρέπει να επιδράσει η θεία χάρις στις ψυχές των γονέων. Κανείς δεν αγιάζεται μόνος του. Η ίδια η θεία χάρις μετά θα φωτίσει, θα θερμάνει και θα ζωογονήσει τις ψυχές των παιδιών. Να προσεύχεσαι και, όταν πρέπει, να μιλάεις στα παιδιά με αγάπη. Πιο πολύ να κάνεις προσευχή και λίγα λόγια να τους λέεις. Πολλή προσευχή και λίγα λόγια σε όλους. Να μη γινόμαστε ενοχλητικοί, αλλά να προσευχόμαστε μυστικά και μετά να μιλάμε κι ο Θεός θα μας βεβαιώνει μέσα μας αν η ομιλία μας είναι δεκτή στους άλλους. Αν δεν είναι πάλι, δεν θα μιλάμε. Θα προσευχόμαστε μυστικά μόνο. Διότι και με το να μιλάμε, γινόμαστε ενοχλητικοί και κάνομε τους άλλους ν’ αντιδρούν και καμιά φορά ν’ αγανακτούν. Γι’ αυτό πιο καλά είναι να τα λέει κανείς μυστικά στην καρδιά των άλλων παρά στ’ αυτί τους, μέσω της μυστικής προσευχής. Άκου να σου πω: να προσεύχεσαι και μετά να μιλάεις. Έτσι να κάνεις στα παιδιά σου. Άμα διαρκώς τους δίδεις συμβουλές, θα γίνεις βαρετή κι όταν θα μεγαλώσουν, θα αισθάνονται ένα είδος καταπιέσεως. Να προτιμάς, λοιπόν, την προσευχή. Να τους μιλάεις με την προσευχή. Να τα λέεις στον Θεό κι ο Θεός θα τα λέει μέσα τους. Δηλαδή, δεν πρέπει να συμβουλεύεις τα παιδιά σου έτσι, με φωνή που να την ακούνε τ’ αυτιά τους. Μπορείς να το κάνεις κι αυτό, αλλά προπάντων πρέπει να μιλάεις για τα παιδιά σου στον Θεό. Να λέεις: «Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδάκια μου. Εγώ σ’ Εσένανε τα αναθέτω. Εσύ μου τα έδωσες, μα κι εγώ είμαι αδύναμη, δεν μπορώ να τα κατατοπίσω· γι’ αυτό, Σε παρακαλώ, φώτισέ τα». Κι ο Θεός θα τους μιλάει … Αυτό είναι το τέλειο. Να μιλάει η μητέρα στον Θεό κι ο Θεός να μιλάει στο παιδί. Αν δεν γίνει έτσι, πες, πες, πες, … όλο «απ’ τ’ αυτί», στο τέλος γίνεται ένα είδος καταπιέσεως. Κι όταν το παιδί μεγαλώσει, αρχίζει πλέον να αντιδράει, δηλαδή να εκδικείται, τρόπον τινα, τον πατέρα του, την μητέρα του, που το καταπίεσαν. Ενώ ένα είναι το τέλειο· να μιλάει η εν Χριστώ αγάπη και η αγιοσύνη του πατέρα και της μητέρας. Η ακτινοβολία της αγιοσύνης και όχι της ανθρώπινης προσπάθειας κάνει τα παιδιά καλά. Όταν τα παιδιά είναι τραυματισμένα και πληγωμένα από κάποιο σοβαρό ζήτημα, να μην επηρεάζεσθε που αντιδρούν και μιλούν άσχημα. Στην πραγματικότητα δεν το θέλουν αλλά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς στις δύσκολες στιγμές. Μετά μετανιώνουν. Αν, όμως, εσείς εκνευρισθείτε και θυμώσετε, γίνεσθε ένα με τον πονηρό και σας παίζει όλους. Να βλέπομε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσομε την αγάπη του Θεού στα παιδιά. Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων. Εδώ πέφτουν έξω μερικοί και λένε: «Εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς, μελετούν την Αγία Γραφή και τα παιδιά τα ανέθρεψαν “εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”, επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά». Ορίστε, όμως, που βλέπομε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως. Δεν είναι αρκετό να είναι οι γονείς ευσεβείς. Πρέπει να μην καταπιέζουν τα παιδιά, για να τα κάνουν καλά με τη βία. Είναι δυνατό να διώξομε τα παιδιά απ’ τον Χριστό, όταν ακολουθούμε τα της θρησκείας με εγωισμό. Τα παιδιά δεν θέλουν καταπίεση. Μην τα εξαναγκάζετε να σας ακολουθήσουν στην εκκλησία. Μπορείτε να πείτε: «Όποιος θέλει, μπορεί να έλθει τώρα μαζί μου ή αργότερα». Αφήστε να μιλήσει στις ψυχές τους ο Θεός. Η αιτία που μερικών ευσεβών γονέων τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν, γίνονται ατίθασα κι αφήνουν και την Εκκλησία κι όλα και τρέχουν αλλού να ικανοποιηθούν είναι αυτή η καταπίεση που τους ασκούν οι «καλοί» γονείς. Οι τάχα «ευσεβείς» γονείς, που είχαν τη φροντίδα να κάνουν τα παιδιά τους «καλούς χριστιανούς», μ’ αυτή την αγάπη τους, την ανθρώπινη, τα καταπίεσαν κι έγινε το αντίθετο. Πιέζονται, δηλαδή, όταν είναι μικρά τα παιδιά κι όταν γίνουν δεκαέξι χρονώ, δεκαεφτά ή δεκαοχτώ, φθάνουν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Αρχίζουν από αντίδραση να πηγαίνουν με παλιοπαρέες και να λένε παλιόλογα. Ενώ, όταν αναπτύσσονται μέσα στην ελευθερία, βλέποντας συγχρόνως το καλό παράδειγμα των μεγάλων, χαιρόμαστε να τα βλέπομε. Αυτό είναι το μυστικό, να είσαι καλός, να είσαι άγιος, για να εμπνέεις, να ακτινοβολείς. Η ζωή των παιδιών φαίνεται να επηρεάζεται απ’ την ακτινοβολία των γονέων. Επιμένουν οι γονείς: «Άντε να εξομολογηθείς, άντε να μεταλάβεις, άντε να κάνεις εκείνο …». Τίποτα δεν γίνεται. Ενώ βλέπει εσένανε; Αυτό που ζεις, αυτό και ακτινοβολείς. Ακτινοβολεί ο Χριστός μέσα σου; Αυτό πηγαίνει στο παιδί σου. Εκεί βρίσκεται το μυστικό. Κι αν γίνει αυτό, όταν το παιδί είναι μικρό στην ηλικία, δεν θα χρειασθεί να κοπιάσει πολύ, όταν μεγαλώσει. Όταν οι γονείς είναι άγιοι και το μεταδώσουν αυτό στο παιδί και του δώσουν αγωγή εν Κυρίω, τότε το παιδί, ό,τι επιδράσεις κακές κι αν έχει απ’ το περιβάλλον του, δεν επηρεάζεται, διότι έξω απ’ την πόρτα του θα βρίσκεται η Σοφία, ο Χριστός. Δεν θα κοπιάσει, για να την αποκτήσει. Φαίνεται πολύ δύσκολο να γίνεις καλός, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ εύκολο, όταν από μικρός ξεκινήσεις με καλά βιώματα. Μεγαλώνοντας δεν χρειάζεται κόπος, το έχεις μέσα σου το καλό το ζεις. Δεν κοπιάζεις, το έχεις ζήσει είναι περιουσία σου, που τη διατηρείς, αν προσέξεις, σε όλη σου τη ζωή. Αυτό που γίνεται με τους γονείς, μπορεί να γίνει και με τους εκπαιδευτικούς. Με την προσευχή και την αγιοσύνη μπορείτε να βοηθήσετε και τα παιδιά στο σχολείο. Μπορεί να τα επισκιάσει η χάρις του Θεού και να γίνουν καλά. Μην προσπαθείτε με ανθρώπινους τρόπους να διορθώσετε κακές καταστάσεις. Δεν έρχεται κανένα καλό αποτέλεσμα. Μόνο με την προσευχή θα φέρετε αποτέλεσμα. Να επικαλείσθε τη θεία χάρι για όλους. Να πάει η θεία χάρις μέσα στην ψυχή τους και να τους αλλοιώσει. Αυτό θα πει χριστιανός. Να μην τα αγαπάτε ανθρώπινα, όπως κάνουν συνήθως οι γονείς δεν τα βοηθάτε. Αγάπη εν προσευχή, εν Χριστώ αγάπη. Αυτή ωφελεί πραγματικά. Κάθε παιδί που βλέπετε, να προσεύχεσθε γι’ αυτό κι ο Θεός θα στέλνει την χάρι Του και θα το ενώνει μαζί Του. Προτού μπείτε στην τάξη και ειδικά σε δύσκολα τμήματα, να λέτε την ευχή. «Κύριε Ιησού Χριστέ …». Μπαίνοντας ν’ αγκαλιάζετε με το βλέμμα σας όλα τα παιδιά, να προσεύχεσθε και μετά να μιλάτε προσφέροντας όλο σας τον εαυτό. Κάνοντας αυτή την προσφορά εν Χριστώ, θα χαίρεσθε. Έτσι θ’ αγιάζεσθε κι εσείς και τα παιδιά. Θα ζείτε μέσα στην αγάπη του Χριστού και στην Εκκλησία, διότι θα γίνεσθε καλοί μέσα στην εργασία. Τα λόγια χτυπούν στ’ αυτιά, ενώ η προσευχή πηγαίνει στην καρδιά. Ακούστε ένα μυστικό. Την πρώτη ημέρα που θα μπείτε στην τάξη, να μην κάνετε μάθημα. Να τους μιλήσετε ωραία. Μία μία τις λέξεις. Να φερθείτε με αγάπη στα παιδιά. Στην αρχή να μην τους μιλήσετε καθόλου περί Θεού ούτε περί ψυχής. Άλλη φορά αυτά αργότερα. «Παιδιά να είστε ξύπνιοι για τη μόρφωση, για το καλό, για την αγάπη. Μόνο η αγάπη τα κάνει όλα όμορφα και γεμίζει η ζωή μας κι αποκτάει νόημα. Ο κακός εαυτός θέλει την τεμπελιά, την αδιαφορία. Αλλ’ αυτό κάνει άνοστη τη ζωή, χωρίς νόημα κι ομορφιά». Όποιος στερήθηκε τους γονείς του, και μάλιστα σε μικρή ηλικία, έγινε δυστυχισμένος στη ζωή. Αν, όμως, απέκτησε πνευματικούς γονείς τον Χριστό και την Παναγία μας, έγινε άγιος. Το φάρμακο και το μεγάλο μυστικό για την πρόοδο των παιδιών είναι η ταπείνωση. Η εμπιστοσύνη στον Θεό δίδει απόλυτη ασφάλεια. Ο Θεός είναι το παν. … «Παιδί μου, τα χαρίσματα που έχεις, ο Θεός σου τα έδωσε. Προσευχήσου να σου δώσει ο Θεός δυνάμεις, για να τα καλλιεργήσεις και να πετύχεις. Να σου δώσει ο Θεός την χάρι Του». Τούτο δω είναι το τέλειο. Σ’ όλα τα θέματα να μάθουν τα παιδιά να ζητάνε τη βοήθεια του Θεού. Όποιος μας επαινεί μας πλανάει και μας χαλάει τους δρόμους της ζωής μας. … Ο έπαινος δεν προετοιμάζει τα παιδιά για καμιά δυσκολία στη ζωή και βγαίνουν απροσάρμοστα και τα χάνουν και τελικά αποτυγχάνουν. Δυστυχώς σήμερα μάθανε όλοι να λένε και ψέματα και τα δέχονται οι κενόδοξοι, είναι η τροφή τους. … Ο Θεός αυτό δεν το θέλει. Ο Θεός θέλει την αλήθεια. Οι εγωιστές δεν μπορούν να είναι ποτέ χριστιανοί. Οι εγωιστές θέλουν διαρκώς όλοι να τους επαινούν, όλοι να τους αγαπάνε, όλοι να λένε καλά γι’ αυτούς, πράγμα που ο Θεός μας, η Εκκλησία μας, ο Χριστός μας δεν το θέλει. Έτσι και στο παιδί θα πεις την αλήθεια, θα το μαλώσεις, για να κατατοπισθεί ότι αυτό που κάνει δεν είναι καλό. Να μαθαίνομε ν’ αγαπάμε κι όχι να ζητούμε να μας αγαπάνε. Ν’ αγαπάμε όλους και να κάνομε θυσίες, όσο μπορούμε μεγάλες, για όλους τους εν Χριστώ αδελφούς ανιδιοτελώς, χωρίς να περιμένομε επαίνους κι αγάπη απ’ αυτούς. Αυτοί θα κάνουνε για μας ό,τι ο Θεός τους λέει. Αντίθετα στενοχωριόμουνα, άμα οι Γέροντές μου δεν με μαλώνανε. Έλεγα: «Να πάρει η ευχή δεν ηύρα γέροντες καλούς!». Ήθελα να με παιδεύουνε, να με μαλώνουνε, να μου φέρονται σκληρά. Αυτά που σας λέω τώρα, να τα ακούσει ένας χριστιανός, τι θα πει;Θα τα χάσει και θα τα απορρίψει. Κι όμως, αυτό είναι το σωστό, το ταπεινό, το ακραιφνές. Τώρα που μ’ επαινούν οι άνθρωποι αισθάνομαι πολύ άσχημα. Τι να σας πω … Κλωτσάω μέσα μου, όταν οι άλλοι μου λένε «μπράβο». … ο έπαινος τον κάνει κούφιο τον άνθρωπο και διώχνει την χάρι του Θεού. Και η χάρις του Θεού έρχεται μόνο με την αγία ταπείνωση. Ο άνθρωπος ο ταπεινός είναι ο τέλειος άνθρωπος. … ζούμε τον εωσφόρο μέσα μας, ζούμε τον διάβολο. Δεν ζούμε την ταπείνωση. Η ταπείνωση είναι του Θεού, είναι κάτι το απαραίτητο για την ψυχή του ανθρώπου. Είναι κάτι το οργανικό. Κι όταν λείπει είναι σαν να λείπει απ’ τον οργανισμό η καρδιά. Η καρδιά δίνει ζωή στον οργανισμό και η ταπείνωση δίνει ζωή στην ψυχή. Με τον εγωισμό ο άνθρωπος είναι πλέον με το μέρος του κακού πνεύματος, δηλαδή αναπτύσσεται με το κακό πνεύμα και όχι με το αγαθό. Αυτό κατόρθωσε ο διάβολος να κάνει. Έκανε τη γη λαβύρινθο για να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Τι είναι αυτό που πάθαμε και δεν το καταλάβαμε; Βλέπετε πώς πλανηθήκαμες; Καταντήσαμε τη γη μας και την εποχή μας σωστό ψυχιατρείο! Και δεν καταλαβαίνομε τι μας φταίει. Όλοι απορούμε: «Τι γίναμε, πού πάμε, γιατί τα παιδιά μας πήρανε τους δρόμους, γιατί φύγανε απ’ τα σπίτια τους, γιατί παρατήσανε τη ζωή, γιατί παρατήσανε τη μόρφωσή τους; Γιατί γίνεται αυτό;». Ο διάβολος κατόρθωσε να εξαφανίσει τον εαυτό του και να κάνει τους ανθρώπους να χρησιμοποιούν άλλα ονόματα. Οι γιατροί οι ψυχολόγοι λένε συχνά, όταν ένας άνθρωπος πάσχει: «Ά, νεύρωση έχεις! Ά, άγχος έχεις!» και τα τοιαύτα. Δεν παραδέχονται ότι ο διάβολος υποκινεί και διεγείρει στον άνθρωπο τον εγωισμό. Κι όμως ο διάβολος υπάρχει, είναι το πνεύμα του κακού. Αν πούμε ότι δεν υπάρχει, είναι σαν να αρνούμαστε το Ευαγγέλιο που μιλάει γι’ αυτόν. Αυτός είναι ο εχθρός μας, ο πολέμιός μας στη ζωή, ο αντίθετος του Χριστού και λέγεται αντίχριστος. Ο Χριστός ήλθε στη γη, για να μας απαλλάξει από τον διάβολο και να μας χαρίσει τη σωτηρία. Η νοοτροπία της σημερινής κοινωνίας κάνει κακό στα παιδιά. Έχει άλλη ψυχολογία, άλλη παιδαγωγική, που απευθύνονται σε παιδιά αθέων. Η νοοτροπία αυτή οδηγεί στην ασυδοσία. … Φωνάζουν σήμερα οι νέοι. Λένε: «Πρέπει να μας καταλάβετε!». Δεν πρέπει όμως να πάμε εμείς σ’ αυτούς. Αντίθετα, θα προσευχόμαστε γι’ αυτούς, θα λέμε το σωστό, θα το ζούμε, θα το κηρύττομε, αλλά δεν θα προσαρμοσθούμε με το πνεύμα τους. Να μη χαλάσομε το μεγαλείο της πίστεώς μας. Δεν γίνεται, για να τους βοηθήσομε, ν’ αποκτήσομε τη δική τους νοοτροπία. Πρέπει να είμαστε αυτοί που είμαστε και να κηρύττομε την αλήθεια το φως. <a href="http://dip88.blogspot.com/">http://dip88.blogspot.com/</a> </div>Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-51067585830395231192012-03-17T22:55:00.004-07:002012-03-17T22:55:40.801-07:00όταν...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0o70ylTZh0R9Vugpe60CgymP8vEFXiQpwcLWGnfsbsfPUikvfqDbT0QFxg7BRCWAED-UKJGvgBkKWTC2_ciax3fXAxu3VPiv-_TsZ74hFUNgRqoZQqagPc3c5rm9-pYypiR0guyNQzNA/s1600/375244_115326258580437_100003091913065_108083_1950367588_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0o70ylTZh0R9Vugpe60CgymP8vEFXiQpwcLWGnfsbsfPUikvfqDbT0QFxg7BRCWAED-UKJGvgBkKWTC2_ciax3fXAxu3VPiv-_TsZ74hFUNgRqoZQqagPc3c5rm9-pYypiR0guyNQzNA/s320/375244_115326258580437_100003091913065_108083_1950367588_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><b>***</b></span></div>
<b><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
όταν την ψυχής σου το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα,</div>
</span><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
και βρεθείς στου άδη σου το μαύρο στην καρδιά σου.</div>
</span><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
κλείσε τα μάτια και χαμογέλα,</div>
</span><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
εκεί στης σιωπής την μοναξιά στέκει και σε θωρεί η Αγάπη.</div>
</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;"><div style="text-align: center;">
στέκει και σου κρατά δύο στεφάνια, δεμένα με μία λευκή κορδέλα,</div>
<div style="text-align: center;">
είναι τα δαχτυλίδια του γάμου ενός νυμφίου ξεχασμένου μέσα στο μαύρο,</div>
<div style="text-align: center;">
είναι η αγκαλιά η αιώνια, που σε γνώριζε πριν εσύ αυτήν.</div>
<div style="text-align: center;">
όταν το ρολόι της ψυχής σου χτυπήσει μεσάνυχτα .</div>
<div style="text-align: center;">
εσύ χαμογέλα....</div>
<div style="text-align: center;">
ο ουρανός θέλει τόσα πολλά να σου πεί.</div>
<div style="text-align: center;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">μέσα στην σιωπή.</span><span style="background-color: transparent; text-align: right;"> </span></div>
</span></b></div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-41375192584447438482012-03-14T03:30:00.004-07:002012-03-14T03:30:55.023-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<div dir="ltr" trbidi="on">
<b><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAmZz9Sn5vD0LB2PFQPOVNtZzmOnmnSw6eQp6AdISNX7YTlOgSD3CB6BXYx_Kx2VN1_n-F3Pp7vkDsmkFQvMQM-HnaKxXrSfBm8XmavKwr7i9A3q4b6ZEvhnAZJcxB-CDFWla7iX6FpLc/s320/images+%252823%2529.jpg" /></b></div>
<b>***<br />μια φορά και έναν τέλειο καιρό...<br />μέσα στα βάθη του βουνού,<br />εκεί στο νεραϊδένιο δάσος...έξω από την καλύβα του βασιλιά.. καθόμασταν οι νεράιδες τα ξοτικούλια τα αγγελούνια και τα στοιχειά ,και ακούγαμε παραμύθεια από τον βασιλιά του δάσους...<br />ως που στα ξαφνικά......!!!!!!!!!!!!!<br />ακούστηκαν φωνές από το βάθος..... :<br /><br />''ΒΟΗΘΕΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΑΓΙΔΑ !!! ΒΟΉΘΕΙΑ ΒΟΉΘΕΙΑ ΠΑΓΊΔΑ !!!''<br /><br />μεμιάς ο βασιλιάς πείρε τον μαγικό του τον αυλό....και φώναξε..άνεμε !!!!!<br />και γίναμε όλοι άνεμος, μέσα στην ψυχή του δάσους, και βρεθήκαμε όλοι σαν αστραπή....μέσα σε μια στιγμή, μπροστά σε τρεις χρυσές ελαφίνες, παγιδευμένες μέσα σε μιά παγίδα περίτεχνη με βάτα και τσουκνίδες, που όταν οι ελαφίνες πλησιάζανε προς τον φράχτη, αυτός ζωντάνευε βρηχώτανε σαν δράκοντας και πέταγε φωτιές...και στην μέση του κλουβιού αυτού....τρομαγμένες και με δάκρυα στα μάτια να μας κοιτάνε.....οι τρεις χρυσές ελαφίνες....<br />τότε ο βασιλιάς χωρείς να χρονοτριβή.... πίρε ένα κερί,τον σταυρό και την αγιαστούρα....<br />και αμέσως η παγίδα εξαφανίστηκε..και έγινε καπνός, στον αγέρα της σιωπής, εκεί στο βάθος, του νεραϊδένιου μας δάσους...εκεί κάπου χάθηκε....<br /><br />τότε τρέξανε οι τρεις χρυσές ελαφίνες στον βασιλιά να τον ευχαριστήσουν...<br />και του συστήθηκαν....<br /><br />εγώ είμαι η ελπίδα , είπε το πρώτο ελάφι, εγώ είμαι η πίστη, είπε το δεύτερο, και εγώ είμαι η αγάπη είπε το τρίτο. ..και ψάχναμε την μητέρα μας, την σοφία....μα τώρα που βγήκαμε από την παγίδα του πονηρού, δεν ξέρουμε το πού να την βρούμε βασιλιά μου...μάθαμε πως η μητέρα μας την κάψανε και την φάγανε οι της κατάρας οι ανθρώποι....<br /><br />τότε ο βασιλιάς γέλασε με την ψυχή του.....λέγοντας, καλά λένε, πως εσείς τα ελάφια είστε η ψυχή του αγαθού.....<br /><br />τα ελάφια ντράπηκαν και κοκκίνισαν:), δεν κατάλαβαν γιατί το είπε ο βασιλιάς αυτό....αλλά πριν να απορήσουν, άρχισε να τους ρωτά ο βασιλιάς τις δικές του απορίες....<br /><br />αγάπη ευλογημένη, από την παναγία δωρισμένη....<br /><br />όταν είσαι η αγάπη κόρη μου πρέπει να αγαπάς?? αφού είσαι η αγάπη....ως φυση αγαπάς, και δεν ''πρέπει'', αλλά ''είσαι'', αυτό ο σοφός το ξέρει ...όπως πίστη μου, μήτηρ της σοφίας η αγάπη.....και όποιος έχει αυτά τα διό...γνωρίζει, πως όταν είσαι η φωτιά, δεν χρειάζεται να πιστεύεις, αλλά είσαι η φωτιά....και έτσι ελπίδα μου δεν χρειάζεται να ελπίζεις ποια, αλλά να πραγματοποιείς....ως η μάνα σου η σοφία, που μέσα από την αγάπη, γεννά της πίστης της τις απολαβές...από την ουράνια αγία του θεού Σοφία.</b><br />
<br class="Apple-interchange-newline" /><br />
<br /></div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-21594403214475700132011-11-18T07:04:00.000-08:002012-08-10T02:59:29.493-07:00Αν Ημουνα ο Θεος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ZRWbLCBDpDk/TsZ01ey2yWI/AAAAAAAABfA/lSiW4g9dppo/s1600/polu%2Bomorfh%2Beikona%2Bpou%2Bse%2Bstelnei%2Bse%2Btopous%2Bgemato%2Bdeos.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5676352842495347042" src="http://4.bp.blogspot.com/-ZRWbLCBDpDk/TsZ01ey2yWI/AAAAAAAABfA/lSiW4g9dppo/s320/polu%2Bomorfh%2Beikona%2Bpou%2Bse%2Bstelnei%2Bse%2Btopous%2Bgemato%2Bdeos.jpg" style="cursor: pointer; float: left; height: 320px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 306px;" /></a><br />
<br />
ΑΝ ΗΜΟΥΝΑ Ο ΘΕΟΣ και κοιτούσα τον κόσμο από ψηλά θα έλεγα............βλέπω τα δώδεκα παιδιά μου να έχουν πάρει διαφορετικό δρόμο το καθένα τους, όμως όλοι τους θέλουν να γυρίσουν κοντά μου. Έχω υποδείξει το δρόμο στέλνοντας σ'αυτους έναν άλλο μου Υιό, ο οποίος έγινε δρόμος ο ίδιος, ο δρόμος αυτός έχει πολλά ονόματα, έτσι ώστε αυτός που τον ψάχνει να τον βρίσκει πάντα, ονομάζεται ...δρόμος της ειρήνης, της αλήθειας, της δικαιοσύνης, της αγάπης, της ζωής . <br />
Ο δρόμος της επιστροφής είναι πνευματικός γιατί δεν θα επιστρέψετε κοντά μου με σάρκα αλλά με πνεύμα. Δεν ακολουθείτε έναν άνθρωπο αλλά ένα πνεύμα, δεν έχετε σαν αρχηγό ένα πρόσωπο αλλά τις ιδιότητές του. Οι ιδιότητες αυτές δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο κάποιων, αλλά εγώ τις δίνω απλόχερα σε όλες τις καρδιές που διψούν γι'αυτες και δίνοντας αυτές είναι σαν να σας μοιράζω το αναλλοίωτο και αστείρευτο πνεύμα μου, το πνεύμα του Υιού μου. <br />
Ποιος μπορεί να πει , πως το πνεύμα που διακατέχεται από ιδιότητες αγάπης , δεν είναι από μένα δοσμένες; Ποιος; Κάθε ιδιότητα μου που αντανακλάται στις καρδιές σας , είναι και ένα μέρος του πνεύματος μου! Όταν θα φτάσετε στο σημείο να γίνετε ο καθρέφτης μου, μέσα στον οποίο θα μπορώ να δω όλες μου τις ιδιότητες, τότε θα έχετε ταυτιστεί με το πνεύμα μου, τότε θα γίνουμε Ένα , τότε θα έχετε τελειώσει το ταξίδι της επιστροφής και θα είστε στο σπίτι μαζί μου! Aν η μεγαλύτερη ιδιότητα που με χαρακτηρίζει σαν Θεό σας, είναι η Αγάπη, τότε πάψτε να με προσδιορίζετε με ονόματα για τα οποία αναγκάζεστε να μάχεστε μεταξύ σας, και αν χρειάζεται να γνωρίζετε το όνομα μου, τότε διαλέξτε ένα που να σας ενώνει όλους σαν αδέλφια, σαν παιδιά μου και πείτε μου και Εμένα αν βρείτε καλύτερο απ'αυτο { ΑΓΑΠΗ }......καπως έτσι θα σκεφτόμουν αν ήμουνα ο Θεός...<br />
<br />
ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ....<br />
<br />
<br />
και όταν προσπαθώ να δώσω απαντήσεις κάνω λάθη, ευτυχώς όμως μου μείνανε ακόμα ερωτήσεις... <br />
Όταν δεν έχω να χωρίσω τίποτε με τον αδελφό μου και τα αισθήματα που τρέφω γι'αυτόν είναι αγνά και πλαισιωμένα με αγάπη, γιατ...ί θα πρέπει να στερούμε την παρουσία του και την πνευματική συναναστροφή; <br />
Όταν ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του με ένα δικό του ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο, έχοντας επίκεντρο την σχέση του με τον Θεό, γιατί θα πρέπει να κοιτάει τον κόσμο από την σκοπιά των άλλων και να βιώνει τη σχέση του μαζί Του σύμφωνα με τον τρόπο που του υποδεικνύουν; <br />
Οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι είναι πολύ φτωχές για να εκφράσουν αυτό που αισθάνονται και καμιά φορά αιτία για να απομακρυνθούν μεταξύ τους, πως λοιπόν θα μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας έχοντας σαν στόχο την ενότητα; <br />
Ποιος Θεός είναι αυτός που ενώνει τους ανθρώπους μέσα στη δυστυχία τους, με πράξεις αλληλοβοήθειας, κατανόησης, συμπαράστασης και καλοσύνης; <br />
Ποιος Θεός είναι αυτός που χωρίζει τους ανθρώπους μέσα στην ευτυχία τους , με λόγια φόβου, θυμού, διχόνοιας και απόρριψής; <br />
Πως είναι δυνατόν να κατανοήσουμε τον Λόγο του Θεού στην πληρότητά του, όταν χανόμαστε μέσα στην προσπάθεια της κατανόησης του δικού μας λόγου; <br />
Πως είναι δυνατόν να λένε όλοι πως είναι οι προνομιούχοι και κατέχουν την αλήθεια του θεού κι αυτή η αλήθεια να γίνεται η αιτία για διάσπαση, διχόνοια και διαμάχη; <br />
Γιατί να κατεβάζουμε τον Θεό στο δικό μας ανθρώπινο, εγωιστικό επίπεδο και να τον βάζουμε να μάχεται με τ'αδέλφια μας, με τα ίδια του τα παιδιά; <br />
Γιατί στο όνομα Του να κρίνουμε και να αποφασίζουμε ποιοι από τους αδελφούς μας Τον τιμούν, Τον αγαπούν και Τον σέβονται; <br />
Γιατί μέσα στην ελεύθερη και απεριόριστη Αγάπη Του, βάζουμε όρια , θέτουμε νόμους και φυλακίζουμε το πνεύμα μας, σέρνοντάς το δούλο πίσω από ανθρώπινες δοξασίες, πάθη και συμφέροντα; <br />
Και εγώ αδελφέ, μέσα στη ψυχική ταλαιπωρία μου, χαμένος μέσα στη δύνη αυτού του άχαρου και σκληρόκαρδου κόσμου, προσπαθώ να κρατήσω αναμμένη τη φλόγα της αγάπης μέσα στη δική μου άχαρη και σκληρή καρδιά, ατενίζοντας με αισιοδοξία το ηλιοβασίλεμα του και περιμένοντας με λαχτάρα το χάραμα μιας καινούριας μέρας!!! <br />
Δεν έχει σημασία τι έχουν οι άνθρωποι μέσα στο κεφάλι τους, ο καθένας το γεμίζει όπως κρίνει ο ίδιος, είναι προσωπική επιλογή άλλωστε....όμως είναι σημαντικό και θα ήθελα ευχαρίστως να ξέρω , τι έχουν μέσα στην καρδιά τους , γιατί γι'αυτήν <br />
είμαστε υπεύθυνοι όλοι εμείς......και ξέροντας τι υπάρχει μέσα στη δική σου καρδιά, θέλω να ξέρεις ότι σ'εκτιμω σε σέβομαι και σ'αγαπω ΑΔΕΛΦΗ & ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ!!! <br />
<br />
<br />
to danistika :):):)</div>Anonymousnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-59942073205136586592011-08-14T11:00:00.000-07:002011-11-26T07:13:48.139-08:00της αγαπης τηv ομορφια προσφερε στο συνανθρωπο σου ........<a href="http://3.bp.blogspot.com/-GMWpLhk0M3k/TkgOUS6bYII/AAAAAAAABeQ/OpOMoBwIo0U/s1600/H%2BKARDIA%2BMOU%2BH%2BMPLE.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 254px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-GMWpLhk0M3k/TkgOUS6bYII/AAAAAAAABeQ/OpOMoBwIo0U/s320/H%2BKARDIA%2BMOU%2BH%2BMPLE.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5640774275118620802" /></a><br />αγαπη ευτυχια <br />«Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που τεμαχίζεται <br />και προσφέρεται στους άλλους <br />Έχει καταλάβει ότι μέσα στην ιερουργία της αγάπης <br />ο άνθρωπος κατά χάρη μελίζεται και δεν διαιρείται, <br />εσθίεται και ουδέποτε δαπανάται. <br />Έχει γίνει κατά χάρη η ζωή που τρέφει και ποτίζει τον αδελφό »<br /><br />Είναι ένα μικρό κείμενο με μεγάλη σημασία. <br />Δίνει το στίγμα της ευτυχίας που αναζητούμε όλοι.<br /><br />Συνήθως θεωρούμε την ευτυχία <br />ως κατάσταση που έχει πηγή το είναι μας, τον εαυτό μας. <br />Όμως φαίνεται πως αυτό είναι πλάνη. <br />Ξεγελιόμαστε από τον πόθο της <br />και μπλεκόμαστε στον εγωκεντρισμό μας. <br />Μάλιστα, <br />είναι τέτοιο το μπλέξιμο <br />που αρκετές φορές θεωρούμε τον εγωκεντρισμό ως αγάπη, <br />γιατί κάνουμε πράγματα <br />που εξωτερικά δείχνουν να προσφερόμαστε στους άλλους <br />ή αισθανόμαστε ωραία ψυχολογικά όταν δείχνουμε ενδιαφέρον.<br /><br />Ωστόσο, το θέμα στην ουσία:<br />Αγάπη σημαίνει θυσία του εαυτού μας. <br />Σημαίνει διάλυση του είναι, αυτό το «απαρνησάσθω εαυτόν». <br />Τότε αυτή η θυσία, <br />γίνεται αιτία ανασυγκρότησης του είναι μας,<br />ανάσταση και όντως Ζωή.<br /><br />Πώς γίνεται να «τεμαχίζεσαι», να «μελίζεσαι», <br />να «εσθίεσαι» από τους άλλους, <br />να αφήνεσαι με άλλα λόγια στους «δημίους» σου <br />και συγχρόνως να διατηρείς αναλλοίωτο το πρόσωπο σου; <br />Γίνεται! Το γνωρίζουμε , τότε και τώρα. <br />Μπορούμε να το γνωρίσουμε από τη δική μας εμπειρία. <br />Αν αφήσουμε την αγάπη και την προσκόλληση στον εαυτό μας, <br />αν «κόψουμε το θέλημα μας» <br />κι ας φαίνεται ανθρώπινο και φυσικό <br />τότε μπορούμε να γνωρίζουμε στην πράξη τι είναι η αγάπη. <br />Και γνωρίζοντάς την έρχεται η ευτυχία.<br /><br />Η ελευθερία του καθενός μας καθορίζει την πορεία της ζωής του. <br />Η όποια θυσία προσφορά, <br />για να έχει αποτέλεσμα χρειάζεται να γίνεται <br />χωρίς πίεση εσωτερική ή εξωτερική, <br />αλλά με βάση την επιθυμία να ζήσουμε <br />αυτό το « κάτι άλλο» του κόσμου τούτου.<br /><br />«ο θάνατος σου η ζωή μου»η«ο θάνατος μου η ζωή σου»<br /><br />Η επιλογή δική μας.<br /><br /><br />Θεός σημαίνει κίνηση σ' όλες τις φάσεις, κίνηση Τέλεια, Ταχύτατη, Απέραντη, που στην εκδήλωση και Ολοκλήρωσή της Άχρονα, συνταυτίζει όλες τις στιγμές σε Μία.<br />Ήλθα να σε διδάξω, Άνθρωπε, την Τέλεια Αγάπη... οχί την επίπλαστη επιφανειακή αγάπη σου και την προσφορά της δήθεν ελεημοσύνης σου, αλλ' ήλθα για να σε διδάξω εμπράκτως την περίοδον αυτή την Τέλεια Αγάπη, την Αγάπη την Αγιάζουσα τα όντα, την Αγάπη που μεταμορφώνει τις υποστάσεις, την Αγάπη που κοσμεί τις υποστάσεις,που τις βοηθάει να εκδηλώσουν την Θεία Τελειότητα της Ανάρχου Αγάπης επί της Γης προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς ν' αναμένουν ανταμοιβή. Διότι η προσφορά της Αγάπης, για να είναι ανιδιοτελής και να καταλογισθεί ως προσφορά σου Αγάπης αληθινής δεν πρέπει να περιμένεις την ανταπόδοση. Η Αγάπη φανερώνεται με τη Θυσία. Θυσία του «εγώ» στην Αγάπη, για το σύνολο. Κάθε θυσία του «εγώ», που γίνεται από Αγάπη προς το σύνολο, είναι και ένα ακόμη βήμα για την Επιστροφή.<br /><br /><br /><br /><br />Κανεις δεν φοβαται το σκοταδι, φοβαται αυτο που κρυβεται μεσα του...<br />Κανεις δεν φοβαται τα υψη, φοβαται την πτωση...<br />Κανεις δεν φοβαται να πει Σ' Αγαπω, φοβαται την απαντηση.<br /><br /><br /><br /><br /><br />Υ.γ.Δανεικο και πειραγμενο.Anonymousnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-4552632379729341442011-07-30T00:46:00.000-07:002012-08-02T13:52:33.812-07:00ΤΑ ΤΡΕΙΑ ΧΡΥΣΑ ΕΛΛΑΦΑΚΙΑ, ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΑΙΔΕΝΙΟΥ ΜΑΣ ΔΑΣΟΥΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b></b><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAmZz9Sn5vD0LB2PFQPOVNtZzmOnmnSw6eQp6AdISNX7YTlOgSD3CB6BXYx_Kx2VN1_n-F3Pp7vkDsmkFQvMQM-HnaKxXrSfBm8XmavKwr7i9A3q4b6ZEvhnAZJcxB-CDFWla7iX6FpLc/s320/images+%252823%2529.jpg" /></b></div>
<b>***<br />μια φορά και έναν τέλειο καιρό...<br />μέσα στα βάθη του βουνού,<br />εκεί στο νεραϊδένιο δάσος...έξω από την καλύβα του βασιλιά.. καθόμασταν οι νεράιδες τα ξοτικούλια τα αγγελούνια και τα στοιχειά ,και ακούγαμε παραμύθεια από τον βασιλιά του δάσους...<br />ως που στα ξαφνικά......!!!!!!!!!!!!!<br />ακούστηκαν φωνές από το βάθος..... :<br /><br />''ΒΟΗΘΕΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΑΓΙΔΑ !!! ΒΟΉΘΕΙΑ ΒΟΉΘΕΙΑ ΠΑΓΊΔΑ !!!''<br /><br />μεμιάς ο βασιλιάς πείρε τον μαγικό του τον αυλό....και φώναξε..άνεμε !!!!!<br />και γίναμε όλοι άνεμος, μέσα στην ψυχή του δάσους, και βρεθήκαμε όλοι σαν αστραπή....μέσα σε μια στιγμή, μπροστά σε τρεις χρυσές ελαφίνες, παγιδευμένες μέσα σε μιά παγίδα περίτεχνη με βάτα και τσουκνίδες, που όταν οι ελαφίνες πλησιάζανε προς τον φράχτη, αυτός ζωντάνευε βρηχώτανε σαν δράκοντας και πέταγε φωτιές...και στην μέση του κλουβιού αυτού....τρομαγμένες και με δάκρυα στα μάτια να μας κοιτάνε.....οι τρεις χρυσές ελαφίνες....<br />τότε ο βασιλιάς χωρείς να χρονοτριβή.... πίρε ένα κερί,τον σταυρό και την αγιαστούρα....<br />και αμέσως η παγίδα εξαφανίστηκε..και έγινε καπνός, στον αγέρα της σιωπής, εκεί στο βάθος, του νεραϊδένιου μας δάσους...εκεί κάπου χάθηκε....<br /><br />τότε τρέξανε οι τρεις χρυσές ελαφίνες στον βασιλιά να τον ευχαριστήσουν...<br />και του συστήθηκαν....<br /><br />εγώ είμαι η ελπίδα , είπε το πρώτο ελάφι, εγώ είμαι η πίστη, είπε το δεύτερο, και εγώ είμαι η αγάπη είπε το τρίτο. ..και ψάχναμε την μητέρα μας, την σοφία....μα τώρα που βγήκαμε από την παγίδα του πονηρού, δεν ξέρουμε το πού να την βρούμε βασιλιά μου...μάθαμε πως η μητέρα μας την κάψανε και την φάγανε οι της κατάρας οι ανθρώποι....<br /><br />τότε ο βασιλιάς γέλασε με την ψυχή του.....λέγοντας, καλά λένε, πως εσείς τα ελάφια είστε η ψυχή του αγαθού.....<br /><br />τα ελάφια ντράπηκαν και κοκκίνισαν:), δεν κατάλαβαν γιατί το είπε ο βασιλιάς αυτό....αλλά πριν να απορήσουν, άρχισε να τους ρωτά ο βασιλιάς τις δικές του απορίες....<br /><br />αγάπη ευλογημένη, από την παναγία δωρισμένη....<br /><br />όταν είσαι η αγάπη κόρη μου πρέπει να αγαπάς?? αφού είσαι η αγάπη....ως φυση αγαπάς, και δεν ''πρέπει'', αλλά ''είσαι'', αυτό ο σοφός το ξέρει ...όπως πίστη μου, μήτηρ της σοφίας η αγάπη.....και όποιος έχει αυτά τα διό...γνωρίζει, πως όταν είσαι η φωτιά, δεν χρειάζεται να πιστεύεις, αλλά είσαι η φωτιά....και έτσι ελπίδα μου δεν χρειάζεται να ελπίζεις ποια, αλλά να πραγματοποιείς....ως η μάνα σου η σοφία, που μέσα από την αγάπη, γεννά της πίστης της τις απολαβές...από την ουράνια αγία του θεού Σοφία.</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><br /></b></div>
</div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-86220006862838928562011-07-26T17:12:00.001-07:002011-07-26T17:12:54.550-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEignqqP2ZuFfmwGCRHzdftfPt4k_vU75U9o2hxuZ62MBKnUUkT6DRL_7S3Du4RqHBUMNY_x67U-pEqlDRo8yM7Z1CgKHKNt0riZtjaI8VijNZHRz90ejmjExqWM10QM9khOcmLJTOtQpYg/s1600/%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2582+%2528.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="230" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEignqqP2ZuFfmwGCRHzdftfPt4k_vU75U9o2hxuZ62MBKnUUkT6DRL_7S3Du4RqHBUMNY_x67U-pEqlDRo8yM7Z1CgKHKNt0riZtjaI8VijNZHRz90ejmjExqWM10QM9khOcmLJTOtQpYg/s320/%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2582+%2528.jpg" /></a></div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-88475719934856446242011-06-29T05:15:00.001-07:002011-07-01T06:13:08.156-07:00αυτό είναι πραγματική αγάπη και εκτίμηση που μέσα από το ατελές βγαίνει το αψεγάδιαστο της ανιδιοτέλειας !!!!!!!!!!!Ένας αγρότης πουλούσε κουταβάκια.<br />Έφτιαξε λοιπόν μια πινακίδα κι όπως έβαζε το τε...λευταίο καρφί, αισθάνθηκε κάποιον να τον τραβά από το μανίκι.<br />Γύρισε κι είδε...ένα μικρό αγόρι.<br />"Κύριε, θέλω να αγοράσω ένα κουταβάκι" είπε το αγόρι.<br />Ο αγρότης σκέφτηκε λίγο και απάντησε. "Ξέρεις, αυτά τα κουταβάκια είναι από πολύ σπουδαίους γονείς και στοιχίζουν πολλά χρήματα."<br />Το αγόρι χαμήλωσε το κεφάλι για ένα λεπτό.<br />Μετά έβγαλε από τη τσέπη του μερικά κέρματα, τα έδειχνε στον αγρότη και ρώτησε "έχω αυτά τα χρήματα. Φτάνουν για να δω τα κουταβάκια;"<br />Ο αγρότης έβγαλε ένα σφύριγμα και στη στιγμή πετάχτηκε από το σκυλόσπιτο η μαμά σκύλα κι από πίσω της τρέχοντας πέντε γούνινες μπαλίτσες.<br />Το αγόρι τα κοιτούσε με μάτια γεμάτα ευτυχία.<br />Ξαφνικά, είδε μια ακόμα γούνινη μπαλίτσα να έρχεται προς το μέρος τους, ακολουθώντας όμως με μεγάλη δυσκολία τα άλλα κουτάβια.<br />Σερνόταν και αγωνιζόταν να τα φτάσει.<br />"Αυτό θέλω" είπε το αγόρι.<br />"Μα δεν μπορείς να πάρεις αυτό" είπε ο αγρότης. "Δεν θα μπορέσει ποτέ να τρέξει και να παίξει όπως τα άλλα κουτάβια".<br />Το αγόρι έσκυψε και σήκωσε το μπατζάκι του παντελονιού του αποκαλύπτοντας… δύο ατσάλινες λάμες να συγκρατούν το πόδι του και να καταλήγουν σε ένα ειδικό παπούτσι.<br />"Βλέπετε κύριε" είπε το αγόρι, "ούτε κι εγώ μπορώ να τρέξω πολύ καλά και θα χρειαστεί στη ζωή του κάποιον να τον καταλαβαίνει".<br />Ο αγρότης με δάκρυα στα μάτια έσκυψε, πήρε το κουτάβι και το απόθεσε στην αγκαλιά του αγοριού.<br />"Πόσο κάνει;" ρώτησε ο μικρός.<br />"Τίποτα δεν κάνει" είπε ο αγρότης,<br />"ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ'' ♥ ♥<br />Από: ο fylakas aggelos sou...Anonymousnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-2700909384484295012011-06-03T02:04:00.001-07:002011-06-03T02:04:42.348-07:00<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW4-rWcuHBUpgGEIrWy3qIdkNYjtKgZ-8DokBYBBudNApOQUC5xHXUQoV2-9a9rSoEaJ4VDI6ItELD6_paWjhBGuF6c1LzyGFdTgn0BQn22Z8Yu2Ki0QhexYuZgPbA6HqRllvXAYnM3bk/s1600/190603_173407549375340_100001182897858_367540_803111_n.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5613916859054009778" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 241px; CURSOR: hand; HEIGHT: 209px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW4-rWcuHBUpgGEIrWy3qIdkNYjtKgZ-8DokBYBBudNApOQUC5xHXUQoV2-9a9rSoEaJ4VDI6ItELD6_paWjhBGuF6c1LzyGFdTgn0BQn22Z8Yu2Ki0QhexYuZgPbA6HqRllvXAYnM3bk/s320/190603_173407549375340_100001182897858_367540_803111_n.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div></div>anasahttp://www.blogger.com/profile/10071479028399110604noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-23701024586734403972011-05-03T05:19:00.001-07:002011-05-13T13:38:23.537-07:00σαγαπω εγω μην το ξεχνας ποτε<a href="http://2.bp.blogspot.com/-UeOO4dlFMA8/Tb_zKIPULpI/AAAAAAAABYM/fXKMprXsGs8/s1600/128.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 296px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/-UeOO4dlFMA8/Tb_zKIPULpI/AAAAAAAABYM/fXKMprXsGs8/s320/128.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602463816808148626" /></a><br /><br /><br />Έπρεπε να σου γράψω για να σου πω πόσο σ' αγαπώ και νοιάζομαι για σένα. <br />Χθες σε είδα να περπατάς και να γελάς με τους φίλους σου.<br />Ήλπιζα ότι σύντομα θα με ήθελες να περπατήσω μαζί σου. <br />Γι' αυτό ζωγράφισα ένα ηλιοβασίλεμα να κλείσει τη μέρα σου κι έστειλα μια δροσερή ώρα να σε αναζωογονήσει. <br />Περίμενα πότε θα με καλέσεις . . . <br />...Συνέχισα να σ'αγαπώ . . . <br />Καθώς σε παρατηρούσα να πέφτεις για ύπνο χθες βράδυ, ήθελα τόσο πολύ να σ' ακουμπήσω. <br />Διέχυσα το φεγγαρόφως στο πρόσωπό σου, σταλάζοντας στα μάγουλά σου τόσα πολλά δάκρυα . . . <br />και δε σκέφτηκες τίποτα για μένα. Ούτε καν Το Όνομά μου .<br />Ήθελα τόσο πολύ να σε ανακουφίσω . . . <br />Την επόμενη μέρα έριξα μια λαμπρή ανατολή ηλίου σ' ένα υπέροχο πρωινό για σένα. <br />Εσύ όμως ξύπνησες αργά και βιαστικά για τη δουλειά . Ούτε που πρόσεξες. <br />Ο ουρανός μου συννέφιασε και τα δάκρυά μου ήταν η βροχή. <br />Σ' αγαπώ , ήθελα και πάλιν να σου πω . Ω ! Μόνο ν' άκουγες. <br />Πραγματικά πόσο σ' αγαπώ ! <br />Προσπαθώ να στο πω με το γαλάζιο τ΄ ουρανού , με το χρυσό φως του ήλιου. <br />Ο άνεμος ψιθυρίζει την αγάπη μου δια μέσου των κορυφών των δέντρων <br />και τη διαχέει στα χρώματα των λουλουδιών. <br />Στο φωνάζω στο θόρυβο των νερών στα ποτάμια ,<br />και συνθέτω τραγούδια αγάπης , για να παίζουν, και να σου τραγουδούν. <br />Σε θερμαίνω με τις ακτίδες του ήλιου, και αρωματίζω τον αέρα με το γλυκό άρωμα της φύσης.<br />Η αγάπη μου για σένα είναι βαθύτερη από κάθε ωκεανό, <br />μεγαλύτερη από κάθε ανάγκη της καρδιάς σου. <br />Μόνο να μπορούσες να αντιληφθείς πόσο νοιάζομαι . . . <br />Ο πατέρας μου στέλνει την αγάπη Του . Θέλω να Τον συναντήσεις, να Τον γνωρίσεις . <br />Κι' Αυτός νοιάζεται για σένα. Οι Πατέρες έτσι είναι. <br />Νοιάζονται , και πονούν για τα παιδιά τους .<br />Γι' αυτό, σε παρακαλώ, κάλεσέ με σύντομα. Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο θα πάρει. <br />Θα περιμένω , όσο κι΄ αν χρειαστεί . . . γιατί σ' αγαπώ !<br /><br />Ο φίλος σου Ιησούς<br /><br />--------------------------<br /><br />Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις στη λύπη την απελπισία<br />νιώθεις τη μοναξιά στην καρδιά<br />νομίζεις πως κανείς δε σ' αγαπά.<br /><br />...Μα σήκω τα μάτια στον ουρανό<br />δεν είσαι μόνος σου στον κόσμο αυτό<br />γιατί κοντά σου είναι ο Χριστός<br />είναι πατέρας στοργικός.<br /><br />Υπάρχουν στιγμές<br />που νιώθεις πως ποτέ δε θα τα καταφέρεις<br />να διώξεις τη θλίψη απ' την καρδιά<br />τι πρέπει να κάνεις δεν ξέρεις.<br /><br />Σ' αγαπά ο Χριστός<br />και θα σου δώσει την παρηγοριά<br />είναι για σένα φίλος πιστός<br />και θα 'ρθει να σου δώσει τη χαρά.<br /><br />Οτιδήποτε και να σου συμβεί<br />μην απελπιστείς ούτε στιγμή<br />είναι κοντά σου ο Χριστός<br />θα σου δώσει δύναμη Aυτός.<br /><br />Καλή σας μέρα, όμορφη και ευλογημένη μερα!!!Anonymousnoreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-92097206698119045432011-04-11T12:43:00.000-07:002011-04-11T21:56:22.514-07:00Αναρτήθηκε από αγερας στις 1:38 μ.μ.<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/bzM4YOfuCuw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
<br />
<br />
<b>ΚΥΡΙΑΚΉ, 10 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2011<br />
ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ .......<br />
σας ευχάριστω ολόψυχα που μου κάνετε την τιμή κι είστε κοντά μου,εσείς μου φερθήκατε καλλίτερα από τον kathenan.sas ευχάριστο που μου δίνετε από τον χρόνο σας κι μου δροσίζεται τα μονοπάτια ,της μοναξιάς μού με το γλυκό δροσερό αεράκι sas.sas ευχάριστω όπου υπάρχετε κι με δέχεστε ,όπως είμαι για αυτό όπου είμαι.για την υπομονή σας τη κατανόηση σας τη εκτιμιση σας προς εμενα.είστε οι μονες γλυκιές ψυχές που με δέχεστε όπως είμαι με την εμφάνιση αυτή που έχω καλή κακή με τη νοοτροπία μου τη ιδιότροπη αστήν πω ευχάριστω που μου δώσατε την ευκαιρια να μπορώ να σας δώσω ολόψυχα την εκτίμηση μου......... ευχάριστω που με τιμάται με την εξαιρετική αγάπη σας.μου κάνετε τόσο καλο πραγματικά posh ανάγκη, έχουν οι μοναχικοί άνθρωποι λίγο από τη ζεστασιά τον άλλον ανθρώπων.ποσο το νιώθουμε αυτό εμείς οι άνθρωποι που έχουμε μάθει, μόνον στην απόρριψη το να δεχόμαστε την αποδοχή, από λίγους κι καλους πραγματικά ανθρώπους.ευχάριστω ..............<br />
Αναρτήθηκε από αγερας στις 1:38 μ.μ.<i></i></b> <br />
***<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIkGx50n6S6k9SAr_c3KzWlRX7DISUpGYyrSRIgRiKt3xwHFVbCOA4wcmYsQumecfbeU94rZP_N2VRLT3_Cei-cLy5VO7Qtks7UctjdgV03wt1DQZ9fhaKLd1_wmW3bzURrrX3Uecz64c/s1600/148322_149520278427595_100001088705480_253952_548811_s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="87" width="130" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIkGx50n6S6k9SAr_c3KzWlRX7DISUpGYyrSRIgRiKt3xwHFVbCOA4wcmYsQumecfbeU94rZP_N2VRLT3_Cei-cLy5VO7Qtks7UctjdgV03wt1DQZ9fhaKLd1_wmW3bzURrrX3Uecz64c/s320/148322_149520278427595_100001088705480_253952_548811_s.jpg" /></a></div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-47088030843316514422011-04-02T08:19:00.000-07:002011-04-02T08:19:55.815-07:00ψυχή μου...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/HMQzJyKTSrI" title="YouTube video player" width="480"></iframe></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">***</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">καρδιά μου...</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ανάσα στο αίμα μου ζωή ...</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και φως μου η ανατολή ....νερό στα σπλάχνα μου κυλάς, γη και ουρανέ μου εσύ.</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και γύρισα το βλέμμα μου στον ουρανό,</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και φώναξα το πόσο σε αγαπώ...καρδιά μου.</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και στα ξαφνικά έγινα άνεμος...</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">άνεμε !!!</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">πως γίνεται στα ξαφνικά αυτό??</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ήμουν άνεμος και έψαχνα θεό??</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">κι τότε.γέλασε ο άνεμος...και μου είπε : βασιλιά μου αγάπησες....</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και η καρδιά μου σε είδε... και μέσα στην ψυχή μου σε έβαλε.</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">άνεμε !!! βγαίς έξω ...θέλω το πρόσωπό σου να δω.</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">τότε πάλι γέλασε ο άνεμος... και μου είπε :</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">βρε βασιλιά μου ! ! ! έχει άλλο πρόσωπο...εκτός από την αγάπη???</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και τότε βρέθηκα να είμαι ο άνεμος.... και να έχω το πρόσωπό σου...καρδούλα μου.</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><br />
</div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-39215710366333770612011-03-14T20:50:00.000-07:002011-03-14T20:55:37.437-07:00εν ελλάδι τότε.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuiSzMu9ryShJNZNp2jlflM4uw6X7H4TTuet4kK3J6sqcKUddYSyUgPkcniEO0DE1q9QShSz4RlHWh2Pk42C4MNtsSV1GIv4mMip-YivbsN0PLRm4C6mbmVMAyX4oTzvsSORQFVhoB7Rs/s1600/74365_1717568062459_1335965922_31786095_306479_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuiSzMu9ryShJNZNp2jlflM4uw6X7H4TTuet4kK3J6sqcKUddYSyUgPkcniEO0DE1q9QShSz4RlHWh2Pk42C4MNtsSV1GIv4mMip-YivbsN0PLRm4C6mbmVMAyX4oTzvsSORQFVhoB7Rs/s320/74365_1717568062459_1335965922_31786095_306479_n.jpg" width="277" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: #6fa8dc;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">***</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">ένα Τριαντάφυλλο στο χέρι μου κρατώ.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">σε άδεια γη και άδειο ουρανό....</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">σε πια χέρια να το δώσω?</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">σε πια χείλι να πω το σ' αγαπώ,</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">στον άδειο τάφο της ψυχής μου,</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">θεέ μου...στέκομαι και σου ζητώ.</span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">άσε το Τριαντάφυλλο στο χώμα μόνο να βρεθεί...</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">και έγινε,</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">και άρχισε να βροντά και να αστράφτει...</span></span></span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: #6fa8dc;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">και η βροχή σκέπασε με το χώμα το Τριαντάφυλλο μου...</span></span></span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: #6fa8dc;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">και στα σπλάχνα της μάνας μου γης στο χώμα της έλιωσα.....</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">και απο τότε το κορμί μου είναι ένα με τον ήλιο...της γης μου.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">και η ψυχή μου ένα με αυτόν του ουρανού .</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">***</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">9/11/2002 εν σπαρτη.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 19px;">ιωάννης</span></span></span></b></div></div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-53696087632137297812011-03-11T09:48:00.000-08:002011-03-14T20:19:44.944-07:00Δεν τραγουδώ παρά γιατί με αγάπησες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="349" src="http://www.youtube.com/embed/9IKwQiCevOs" title="YouTube video player" width="425"></iframe><br />
<br />
<div style="text-align: center;">*************</div><div style="text-align: center;">******</div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">**</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ιωάννης.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">...</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">πίσω από τις κουρτίνες του μυαλού,</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">νεράιδες και άγγελοι φτερουγίζουν ...</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">γύρο από τους ανθούς της αγάπης σου .</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και ανεμίζουν την γύρη τους μέσα στις ακτίνες του ήλιου σου, ψυχή μου.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και οι άγγελοι του θεού ευφραίνονται,</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και την κάνουν μέλι....και σου πραγματοποιούν το θέλημα που ακτινοβολείς,</span></b><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">αγάπη μου .</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> στον θείο έρωτα του ουρανού και της γης.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"><br />
</div></div>Εχετλαίοςhttp://www.blogger.com/profile/04546752487458071918noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-4972835276499754032011-03-07T04:44:00.000-08:002011-03-08T13:38:55.580-08:00η ιστορία του χαμένου χρυσωρυχείου<a href="http://3.bp.blogspot.com/-MITGlE5WiVo/TXTUWqOaAjI/AAAAAAAABVQ/T4E6GolfJCs/s1600/%25CF%2587%25CF%2581%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7%2B%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 130px; height: 130px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-MITGlE5WiVo/TXTUWqOaAjI/AAAAAAAABVQ/T4E6GolfJCs/s320/%25CF%2587%25CF%2581%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7%2B%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5581319323975811634" /></a><br /><br /><br />ήταν ένας άνθρωπος ,που γύρευε σε λάθος δρόμους της ευτυχία.tou eixe πει ένας γερος κάποτε ότι είναι τυχερός κι στο μέλλον θα συναντήσει ένα μεγάλο χρυσωρυχείο.αυτός χαρούμενος άρχισε να ψάχνει να το βρει νομίζοντας ότι εκεί θα βρει την ευτυχία που τόσο είχε anagh.<br />sto δρόμο του συνάντησε πολλούς ανθρώπους κι τους ρωτούσε, που να ψάξει να βρει αυτό το χρυσωρυχείο,όλοι του λέγαν δε γνωρίζω .κάποια στιγμή μετά από χρονια κάποιος του είπε πήγαινε στον τάδε σοφό γέροντα κι θα σου πει ακριβώς που βρίσκετε αυτό που η ψυχή σου "λακταραει".<br /><br />αυτός έτρεξε έψαξε κι βρήκε τελικά τον γέροντα του μίλησε κι αυτός του είπε μα τι γυρεύεις τώρα ??? αυτό που ζητάς ein μέσα στην καρδια σου το πιο πολύτιμο χρυσωρυχείο είναι η καρδια μας κι τα συναισθήματα μας.αυτά θα μας ακολουθούν πάντα αιώνια ενώ τα πλούτη που ζητάς τα επίγεια κάποτε θα xathoun.<br />o άντρας πήρε το πολυτιμότερο μάθημα στη ζωή του ότι τα μεγαλύτερα πλούτη ein αυτά που η ψυχή μας κρίνει κι αν τα βγάλουμε από μέσα μας θα έχουμε τη μεγαλύτερη ευτυχία.<br /><br /><br />σημασία λοιπόν δε έχει ότι γυαλίζει αλλα ότι σου προκαλεί τη πιο μεγάλη, δυνατή συγκίνηση όταν το ζεις,όχι τα πρόσκαιρα εδώ πλούτη δε θα σου φέρουν ευτυχία. μπορεί μια προσωρινή ουτοπική ευτυχία να σου δώσουν, όχι όμως τη πραγματική που "βρισκετα" στα πιο μικρά κι γλυκα, πραγματάκια στη ζωή μας που οι πιο πολλοί αγνοούμε ψάχνοντας ανούσια πράγματα να γεμίσουμε τα κενά μας.<br /><br />κι ο θησαυρός που όλοι γυρεύουμε κι με "λακταρα" ζητούμε είναι ο θεός είναι τα συναισθήματα κι η αγάπη του δημιουργού μας τα πολυτιμότερα dora<br /><br /><br />AGERASAnonymousnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-3912101810572391032011-02-26T21:32:00.000-08:002011-02-26T21:32:31.373-08:00ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvgYBWuw4YvnV3ssIo4Ea8IJJXn98dxWmzJCounCDqedWQ_O4v4m_qPktlKrIuYb7w_6ZdfT-gDawEgq9kXLEzCizTpqi5WCFKy6kkqUavEc1XeHSXXsXBL3QJdQ8Xke4IsV3uXlSV_KE/s1600-h/972550onk0znxayi.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5446987281271018882" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvgYBWuw4YvnV3ssIo4Ea8IJJXn98dxWmzJCounCDqedWQ_O4v4m_qPktlKrIuYb7w_6ZdfT-gDawEgq9kXLEzCizTpqi5WCFKy6kkqUavEc1XeHSXXsXBL3QJdQ8Xke4IsV3uXlSV_KE/s320/972550onk0znxayi.gif" style="cursor: hand; display: block; height: 320px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 257px;" /></a><span style="font-size: 130%;"> <strong>Χαμένο ανάμεσα στα άλλα, μέσα σ' ένα πυκνό δάσος, υπήρχε κάποτε ένα δέντρο. Ήταν υπεραιωνόβιο, με κορμό μεγάλο σαν σπίτι και κλαριά που θαρρούσες πως άγγιζαν τα ουράνια. Το έλεγαν «Το Δέντρο Των Ευχών» και όχι τυχαία. Ήταν το δώρο των θεών στους ανθρώπους. Οποιοσδήποτε μπορούσε να πάει εκεί και να κάνει οποιαδήποτε ευχή. Αν ζητούσε αυτό που ήθελε με όλη του τη δύναμη, το Δέντρο ικανοποιούσε το αίτημά του.</strong></span></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Στον κορμό του Δέντρου υπήρχε μια πόρτα που οδηγούσε στο εσωτερικό του, εκεί που κάποιος έπρεπε να περάσει για να κάνει την ευχή του. Και πάνω από την πόρτα, βρισκόταν χαραγμένη μια επιγραφή, που λίγοι πρόσεχαν. Οι άνθρωποι, βλέπετε, ήταν γεμάτοι αγωνία να πραγματοποιηθεί η ευχή τους και τίποτε άλλο δεν τους ενδιέφερε. </span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Η επιγραφή έγραφε: «Πρόσεχε την ευχή σου».</span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Είπαμε πως το Δέντρο πραγματοποιούσε όλες τις ευχές, όποιες και αν ήταν αυτές. Υπήρχαν άνθρωποι που εύχονταν για υγεία, άλλοι για προκοπή, κάποιοι για χρήμα, μερικοί για σύντροφο, πολλοί για μια καλή δουλειά. Υπήρχαν κάποιοι που ζητούσαν ευτυχία, όχι για τους εαυτούς τους, αλλά για κάποιον άλλον. </span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Αυτοί ήταν και οι λιγότεροι και, όσο περνούσε ο καιρός, σπάνιζαν. Υπήρχαν, τέλος, και αυτοί που εύχονταν η συμφορά να χτυπήσει τον διπλανό τους. Όσο λιγόστευαν οι προηγούμενοι, τόσο πλήθαιναν αυτοί.Το Δέντρο είχε Δύναμη, μα δεν είχε Κρίση. Έτσι πραγματοποιούσε όλες τις ευχές, και τις καλές και τις κακές. Δεν ήταν έτσι από λάθος των θεών, το αντίθετο συνέβαινε. Έδωσαν οι θεοί ένα σπάνιο δώρο στους ανθρώπους μα και τους έστησαν παγίδα ταυτόχρονα. Ήθελαν να δουν με ποιο τρόπο οι άνθρωποι θα το χρησιμοποιούσαν. </span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Ήθελαν να δουν αν, τελικά, το άξιζαν.</span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Την τελευταία μέρα που το Δέντρο υπήρξε, πολλοί άνθρωποι χτύπησαν την πόρτα στον κορμό και πέρασαν στο εσωτερικό του, πολλοί άνθρωποι ευχήθηκαν. Μπήκε μια μάνα, που ευχήθηκε για την υγεία του παιδιού της, ένας φτωχός οικογενειάρχης που ζήτησε χρήματα, ένας πολιτικός που ευχήθηκε για υπουργικό θώκο, μια νεαρή ηθοποιός που παρακάλεσε για δόξα, ένας ματαιόδοξος που ζήτησε φήμη, ένα μικρό παιδί που ήθελε ένα ποδήλατο.Και μια πικρή γυναίκα μπήκε, που ζήτησε δηλητήριο για να ποτίζει τους άλλους, και μια άλλη, πράσινη από ζήλια, που ζήτησε δύναμη μαγική για να φέρνει την καταστροφή, και ένας άνθρωπος που δεν ήξερε τι είναι η αγάπη, μα ήθελε να την εξαφανίσει, και ένας τέταρτος που ευχήθηκε να λέει τα πιο αισχρά ψέματα και να γίνεται πιστευτός, και ένας δολοφόνος που ζήτησε αφθονία θυμάτων, και ένας κλέφτης που παρακάλεσε να εξαφανιστούν οι κλειδαριές και τα λουκέτα, και ένας απόλυτα κακός που ευχήθηκε, μόνο, να παραμείνει έτσι.</span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;"></span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Και το Δέντρο εισάκουσε τις ευχές όλων, δικαίων και αδίκων, γιατί έτσι ήταν φτιαγμένο. Μα θύμωσαν οι θεοί, οργίστηκαν με τους ανθρώπους και αποφάσισαν πως δεν μπορούσαν να διαχειριστούν αυτό το σπάνιο δώρο, πως δεν ήταν αντάξιοί του. Και έστειλαν μια δέσμη κεραυνών και το έκαψαν. Και το Δέντρο των Ευχών έπαψε να υπάρχει.</span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Μόνο που, την τελευταία στιγμή, </span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">μια μικρούλα, νεαρή θεά, εκείνη που είχε το πιο όμορφο γέλιο από όλους, πρόλαβε να σώσει ένα μικρό, τρυφερό κλαράκι. </span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Και όταν σταμάτησαν οι κεραυνοί κατέβηκε στο δάσος. Βρήκε ένα ξέφωτο που το έλουζε ο ήλιος και φύτεψε το κλαράκι της. Το πότισε με το γέλιο της και το κλαράκι έβγαλε ρίζες.</span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Έτσι, ένα καινούργιο Δέντρο των Ευχών έπιασε να μεγαλώνει μέσα στο δάσος.Θα περάσουν πολλά-πολλά χρόνια, μέχρι το κλαράκι να γίνει δέντρο θεόρατο και να μπορεί να πραγματοποιεί ευχές. </span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Η θεά με το πιο όμορφο γέλιο απ' όλους, πίστευε πως μέχρι τότε η ανθρωπότητα θα είχε μάθει το μάθημά της, πως οι άνθρωποι θα συνειδητοποιούσαν πως οι ευχές πραγματοποιούνται με τη δύναμη της αγάπης και της πίστης.</span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;"></span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;"></span></strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size: 130%;">Της αγάπης για τους ανθρώπους και της πίστης σ' αυτούς.<br />
<br />
</span><br />
<br />
</strong></div><div align="center"><strong></strong></div></div>anasahttp://www.blogger.com/profile/10071479028399110604noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-22387106777831410712011-02-26T20:43:00.000-08:002011-02-26T20:43:02.526-08:00κάψε με... χάροντα... εγώ είμαι από νερό...δέν σβήνω...είπε ο φοινυκας, και έφυγε στο καθόλου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqCigT9fNOmfbJNaN-cGqu53wwCJquz8DIhp0fIsZ_o-H7df4az0r9ODT6qMCTpK5LmKm6M8N8FhmPj3ZdbQADFOGGg6lj9ZQexc0cDahtIkNMZcWj4hKvofCVYNPc5-ugonIvWtk_-r8/s1600/%25CE%25BF+%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25BC%25CF%2589%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqCigT9fNOmfbJNaN-cGqu53wwCJquz8DIhp0fIsZ_o-H7df4az0r9ODT6qMCTpK5LmKm6M8N8FhmPj3ZdbQADFOGGg6lj9ZQexc0cDahtIkNMZcWj4hKvofCVYNPc5-ugonIvWtk_-r8/s1600/%25CE%25BF+%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25BC%25CF%2589%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">****</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">φύγε μαύρο φύγε να χαθείς.</div><div style="text-align: center;">να πάς στο τέλος της γραμμής,</div><div style="text-align: center;">να μήν σε βλέπουνε μάτια σαν και τα δικά μου.</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">το ψέμα σου νύχτα.</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">στην δύση σου κοίτα.</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">εγώ ειμί η αλήθεια.</div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: center;">και σου σου 'χω μαχαίρια απο φωτιά..</div><br />
<div style="text-align: center;"><br />
</div></div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-48720008691802238202011-02-25T02:54:00.000-08:002011-02-26T01:40:24.732-08:00επιτέλους στο δάσος .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH06UTL6O1lkzMPqv4SshJmx3DmpUfdCPmDfetCVcPFg1OiUarrX1wtkt-e9so3BbDLmVCEeaSA1uFEvJeghpMbxQKCss6PxW7iEQzl1tmIeP6iQ942tLDxc3mUFhsh03ErWLAeh2nELM/s1600/imagesCAGJH8FP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH06UTL6O1lkzMPqv4SshJmx3DmpUfdCPmDfetCVcPFg1OiUarrX1wtkt-e9so3BbDLmVCEeaSA1uFEvJeghpMbxQKCss6PxW7iEQzl1tmIeP6iQ942tLDxc3mUFhsh03ErWLAeh2nELM/s1600/imagesCAGJH8FP.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">***</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">καμένο δάσος η σάρκα μου...</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">η πανοπλία μου σφαγμένη από πυρωμένα βέλη,</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">μαύρους καπνούς αναβλύζει το πετσί μου,</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">και νωπές οι μαχαιριές των φίλων μου στην καρδιά μου.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">καιρός να φορέσω βρεγμένη λινάτσα, και ήσυχος να κοιμηθώ.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">να σβήσω μέσα στον άνεμο...και μέσα στην αθανασία μου να πετώ...</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">να είμαι ο βασιλιάς άνεμος,</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">αιώνιος Μελχισεδέκ.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">βασιλεύς της δικαιοσύνης των θεών.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">της αγίας του θεού σοφίας. ...που νικητής τον άδη και αυτός ενοίκισε, διό έχει χριστόν.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ευλογημένος συ ο θεός μου !</span></b></div></div>ο βασιλιάς του δάσους.http://www.blogger.com/profile/02037966305430274425noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-18805167863548882232011-02-14T11:01:00.000-08:002011-02-15T05:01:47.361-08:00Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ...<a href="http://1.bp.blogspot.com/-kZ1rvHloyNg/TVl8Ra8Q0zI/AAAAAAAABPY/4RD1VJON5y0/s1600/mhn%2Bkles%2Bglukie%2Bmou.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 223px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-kZ1rvHloyNg/TVl8Ra8Q0zI/AAAAAAAABPY/4RD1VJON5y0/s320/mhn%2Bkles%2Bglukie%2Bmou.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5573622652579402546" /></a><br /> <br /><br />Περίμενα να μου πεις δύο-τρεις λέξεις,<br />ευχαριστώντας με για όσα σου συνέβαιναν,<br />ζητώντας τη γνώμη μου για ό,τι πρόκειται να κάνεις σήμερα.<br /><br />...Παρατήρησα ότι ήσουν πολύ απασχολημένος<br />προσπαθώντας να βρεις τα κατάλληλα ρούχα<br />για να πας στη δουλειά σου.<br /><br />Ήλπιζα να βρεις κάποιες στιγμές να μου πεις μια καλημέρα!<br />Αλλά ήσουν πολύ απασχολημένος.<br /><br />Για να δεις ότι είμαι κοντά σου,<br />έφτιαξα για σένα τον πολύχρωμο ουρανό<br />και το κελάηδημα των πουλιών.<br /><br />Κρίμα όμως που δεν παρατήρησες ούτε τότε την Παρουσία μου.<br /><br />Σε ατένιζα όταν έφευγες βιαστικός προς τη δουλειά σου<br />και πάλι περίμενα. . .<br /><br />Υποθέτω ότι εξαιτίας της απασχόλησης σου,<br />δεν είχες χρόνο ούτε τότε να μου πεις δύο λόγια.<br /><br />Όταν γυρνούσες από τη δουλειά<br />είδα τη κούραση και το στρες σου<br />και σου έστειλα ένα ψιλόβροχο<br />για να σε απαλλάξει από την πίεση της ημέρας.<br /><br />Νόμιζα ότι κάνοντας σου αυτή τη χάρη θα με θυμηθείς.<br />Ως αντάλλαγμα όμως στενοχωρημένος, με έβρισες.<br /><br />Επιθυμούσα τόσο πολύ να μου μιλήσεις.<br />Οπωσδήποτε η ημέρα ήταν ακόμα μεγάλη.<br /><br />Άνοιξες μετά την τηλεόραση,<br />και όταν παρακολουθούσες την αγαπημένη σου εκπομπή,<br />εγώ περίμενα . . .<br /><br />Έπειτα δείπνησες με τους δικούς σου<br />και για άλλη μια φορά δεν με θυμήθηκες.<br /><br />Βλέποντας σε τόσο κουρασμένο<br />κατάλαβα τη σιωπή σου<br />και έσβησα τη λαμπρότητα του ουρανού<br />για να μπορείς να ξεκουραστείς,<br /><br />αλλά δεν σε άφησα σε σκοτάδι πίσσα ,<br />άφησα ξάγρυπνα για σένα πλήθος από αστέρια.<br /><br />Ήταν τόσο όμορφα, κρίμα που δεν τα παρατήρησες...<br />αλλά δεν πειράζει!<br /><br />Μήπως πράγματι συνειδητοποίησες ότι Εγώ είμαι εδώ για σένα ;<br />Έχω περισσότερη υπομονή από ότι εσύ μπορείς ποτέ να φανταστείς.<br />Θέλω να σου το δείξω αυτό, για να το δείξεις και εσύ με τη σειρά σου στους γύρω σου.<br /><br />Σ' αγαπώ τόσο πολύ ώστε θα σε ανέχομαι , όσο χρειαστεί , για να με αισθανθείς ότι είμαι δίπλα σου .<br /><br />Τώρα από στιγμή σε στιγμή θα ξυπνήσεις πάλι.<br />Δεν Μου μένει παρά να σ' αγαπώ και να ελπίζω<br />ότι τουλάχιστον σήμερα θα Μου χαρίσεις λίγο χρόνο από το χρόνο σου ,<br />και θα μιλήσεις λίγο μαζί μου . . .Anonymousnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-15459071326859419192011-02-04T15:13:00.000-08:002011-02-04T15:39:18.968-08:00ΦΥΣΑ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1I1FuAKP7_IhA8YfANSn_jrPulfHeLLFi1WJptHqHbhCWbxmN4HO1B6_cfDKm5EV0qsEJFjGqQeO59XYBRwbbZKc4Jz5V8vorzskhxLuhzPKuWBvFUlnzCfk7GuAsZxNOwfHhX0tfD5Hw/s1600/image009.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 397px; height: 382px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1I1FuAKP7_IhA8YfANSn_jrPulfHeLLFi1WJptHqHbhCWbxmN4HO1B6_cfDKm5EV0qsEJFjGqQeO59XYBRwbbZKc4Jz5V8vorzskhxLuhzPKuWBvFUlnzCfk7GuAsZxNOwfHhX0tfD5Hw/s400/image009.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569982633713559170" /></a><br />ΦΥΣΑ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ...<br />ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΕΓΟΥΡΛΩΣΑΝ ΩΣ ΕΝ ΑΜΥΓΔΑΛΑ,<br />ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ ΕΠΙΣΗΣ.<br />ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΑΡΡΩΣΤΙΑ,<br />ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ,<br />ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ<br />ΜΗΤΕ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΑ ΓΗΡΑΤΙΑ.<br />ΕΙΝΑΙ ΑΠ' ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗ ΨΥΧΡΗ ΨΥΧΗ,<br />ΠΟΥ ΕΧΑΘΗ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ.<br /><br />ΚΙ ΕΣΥ ΩΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΝΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΑΡΑΣ,<br />ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΑΠ' ΕΔΩ,<br />ΜΗΤΕ ΑΠ' ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΣΟΥ ΤΟ ΕΔΩ,<br />ΜΗΤΕ ΑΠ' ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥΤΟ.<br />ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟ ΑΓΝΩΣΤΟ, <br />ΚΙ ΕΔΩΣΕΣ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΣΕ ΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ,<br />ΚΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΔΩΡΟ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΩ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ<br />ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΠΟΝΟ, ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΣΟΥ.<br /><br />ΜΑ... ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΑΠ' ΕΔΩ, ΕΤΟΥΤΟ ΔΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,<br />ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ.<br />ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ ΑΥΤΟΣ,<br />ΚΑΙ ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ,<br />ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΓΝΩΡΙΖΩ.<br />ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗ ΕΣΥ,<br />ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΜΕΝΗ, <br />ΜΑ ΕΙΝ' Η ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΣΟΥ Η ΜΙΚΡΗ ΠΛΕΟΝ ΜΑΤΩΜΕΝΗ <br />ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΗΝ ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΣ ΑΠΕΦΑΣΙΣΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ.<br /> <br />ΚΙ ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΚΑΛΗ, ΜΙΚΡΗ ΝΕΡΑΙΔΟΥΛΑ,<br />ΑΠ' ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΤΟ ΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΑΠΕΦΑΣΙΣΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ,<br />ΠΟΝΟ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΕΣΥ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ,<br />ΚΑΙ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΑΤΩΣΕΙΣ.<br />ΚΙ ΕΤΣΙ ΞΑΠΛΩΣΕΣ ΕΝΑ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟ ΑΓΝΑΝΤΕΜΑ<br />ΚΙ ΗΣΥΧΑΣΕ Η ΠΝΟΗ ΣΟΥ.Εχετλαίοςhttp://www.blogger.com/profile/04546752487458071918noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-87752668993575465452011-02-01T02:25:00.001-08:002011-02-06T04:16:25.968-08:00η δυναμη της αγαπης .............<a href="http://4.bp.blogspot.com/_Ia6sMb-Nt-A/TUff0SEJF0I/AAAAAAAABK8/dKoFRi0GQhY/s1600/35931qx3ckhtgd7.gif"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 120px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_Ia6sMb-Nt-A/TUff0SEJF0I/AAAAAAAABK8/dKoFRi0GQhY/s320/35931qx3ckhtgd7.gif" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5568665553562310466" /></a><br /><br />πόσοι από εμάς έχουν αυτό το πράγμα στη ψυχή τους ??? όλοι τόχουμε όπως κι πολλά αλλα συναισθήματα που κρύφτηκαν, θάφτηκαν λόγο καταστάσεων που μας κάναν να τα αγνοούμε.αγάπη κατανόηση καλοπροαίρετη διάθεση φιλανθρωπία αγνά συναισθήματα,όλοι τάχουμε από τη φτιαξιά mas.apo εμάς εξαρτάται αν θα τα ξεθάψουμε μέσα από τη λάσπη της σαπίλας που μας έριξε η κοινωνία όπου ζούμε.τελικά μαγκιά είναι να δείχνουμε έναν άσχημο τσαμπουκαλή χαρακτήρα η έναν χαρακτήρα ήπιο ,όμορφο με καλή προαίρεση προς στον άλλον ??? με διάθεση να πλησιάσουμε τον συνάνθρωπο μας κι να τον αγαπήσουμε, αντί να τον υποτιμούμε η να τον βρίζουμε??? τι μας τιμά λοιπόν πιο πολύ ??? το νάχουμε συναισθήματα κι να τα σκορπούμε γύρο μας είναι μαγκιά.<br /><br />πρέπει να έχουμε υπομονή κι μακροθυμία σε καταστάσεις που αφορούν ανθρώπους που μας πειράξανε αυτοί είναι οι "φτεκτες όχι εμείς άρα αυτοί πρέπει να ντρέπονται μην πέφτουμε λοιπόν στο λάθος αυτωνών κι τους "μιμουμαστε".όταν μας αδικήσουν οφείλουμε να υποστηρίξουμε την θέση μας είπαμε να είμαστε καλοπροαίρετοι κι να μην καβγαδίζουμε, για το τίποτε όχι όμως καρπαζοεισπράκτορες.όλα σε λογικά πλαίσια τότε όλα έρχονται σε αρμονια.ας αφήσουμε να βγει αυτή η ομορφιά ,από μέσα μας πρώτα εμείς θα νιώσουμε ,όμορφα κι γεμάτοι αυτό είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή .το να νιώσουμε ότι έχουμε δύναμη να αλλάξουμε το ψυχρό κι άσχημο κλίμα, του σήμερα κι να το κάνουμε μια κοινωνία ανθρώπινη είναι μεγάλο έργο.<br /><br />αν βγει από μέσα μας όλος αυτός ο πλούτος του συναισθηματικού μας κόσμου έξω μπορούμε όλοι μαζί να κάνουμε θαύματα γύρο μας.μια γκρίζα κοινωνία πόνου, μοναξιάς κι αδικίας, να τη ζεστάνουμε.η δύναμη που έχει η ψυχή μας, είναι πολύ μεγάλη λένε ότι η αγάπη μετακινεί κι βουνά ολόκληρα.ο δημιουργός όταν μας έπλασε μας έφτιαξε με συναισθήματα κι χαρίσματα, παραπολλά αν τα αξιοποιήσουμε σωστά αυτά πολλαπλασιάζονται αυτόματα .η αγάπη όλα τα νικα αρκεί να το θέλουμε.<br /><br /><br />αγνώστου συγγραφέα :)Anonymousnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8500259817612699088.post-40377924127902348872011-01-30T14:05:00.000-08:002011-01-30T14:33:38.819-08:00Όταν μεσάνυχτα λαλούν<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu6Q4a6NXrPbPZFJHgdAB8fj76kXUq2lxxx8aKIA2wfYO1_J6ej_Jahz3m1ZVzSwXOikkxKTZKJ8ue4A2k78O2269P5Fj7oPxutE2xsRcA8ysTSzOWl2uxzukPhIPZSmQFiwOc01_oiY2U/s1600/Fairy_.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 400px; height: 315px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu6Q4a6NXrPbPZFJHgdAB8fj76kXUq2lxxx8aKIA2wfYO1_J6ej_Jahz3m1ZVzSwXOikkxKTZKJ8ue4A2k78O2269P5Fj7oPxutE2xsRcA8ysTSzOWl2uxzukPhIPZSmQFiwOc01_oiY2U/s400/Fairy_.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5568110657585812114" border="0" /></a><br /><br />Όταν μεσάνυχτα λαλούν,<br />σε βλέπω που κοιμάσαι.<br />Βλέπω τα μάτια σου κλειστά,<br />την αγκαλιά σου άδεια.<br /><br />Κι γω καρδούλα μου γλυκία,<br />και λατρεμένη παναγιά μου,<br />θέλω να ερθώ εκεί κοντά,<br />στην αγκαλιά σου τη γλυκιά.<br /><br />Να φύγω απ' το εδώ του τώρα,<br />και μονομιάς στο εκεί του αύριο να 'ρθω.<br />Στην αγκαλιά σου τη γλυκιά να μπω,<br />την καρδιά σου που χτυπά να αισθάνομαι<br />και η ζεστασιά σου τη ψυχή μου να γεμίζει.<br /><br />Όταν μεσάνυχτα λαλούν,<br />η μοναξιά εδώ τριγύρω βρίσκεται,<br />και παγωμένο το δωμάτιο κι ο χώρος όλος,<br /><br />όταν μεσάνυχτα λαλούν,<br />με πιάνει πόνος,<br />γιατί είν΄ η θάλασσα που μας χωρίζει ατέλειωτη...<br />κι εδώ υπάρχει παγωνιά και μόνο εσύ ζεσταίνεις τη καρδιά μου.<br /><br />Κι ενώ φαντάζει απέραντη και ατελείωτη η θάλασσα που μας χωρίζει,<br />ατέλειωτη κι αστείρευτη καρδιά μου είναι κι η ίδια η αγάπη μας.<br />Και μένω εδώ, και επιμένω,<br />μέσα στη κενότητα του σήμερα, του αύριο και του χθές.<br /><br />Και σαν περάσει ο δείκτης τα μεσάνυχτα,<br />αφού σε δω, και σε σκεφτώ,<br />στη προσευχή μου θα κλειστώ,<br />παίρνοντας δύναμη-κουράγιο,<br />αφού για πάντα σ΄αγαπώ.Εχετλαίοςhttp://www.blogger.com/profile/04546752487458071918noreply@blogger.com1