THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009


Μέχρι σήμερα νόμιζα ότι η ταπείνωση θα με βοηθήσει ν' ανοίξω τον πυρήνα μου. Σήμερα κατάλαβα ότι η ταπείνωση έχει τόση δύναμη που μπορεί να ανοίξει και άλλους πυρήνες, πόσο μάλλον αν ανήκουν σε ανθρώπους που αγαπάς. Θέλει κότσια "ν' ανοιχτείς". Θέλει κότσια να ομολογήσεις και να εξομολογηθείς. Είναι ανδρεία και μεγαλοσύνη μαζί να είσαι λευκό χαρτί. Η αγάπη του θεού είναι τόσο μεγάλη που συγχωρεί ακόμη και αυτούς που θέλουν αλλά δεν μπορούν. Ευχαριστώ. Όχι μόνο γιατί μου δείχνεις τον δρόμο. Ούτε μόνο γιατί με την αγάπη μου δείχνεις πώς αγαπούν. Σ' ευχαριστώ γιατί μου δείχνεις πώς να σπέρνω και να καλλιεργώ το χωράφι μου, αυτό που εσύ μου καθάρισες απ' τα ζιζάνια και τα αγκάθια, ώστε να το καρπωθώ εγώ και οι γύρω μου και να το αφήσω κληρονομιά σε αυτούς που θα έρθουν. Σ' αγαπώ όχι γιατί είσαι αγάπη μα γιατί είσαι λόγος. Κι ο λόγος είναι πύρινος. Η φωτιά ανάβει από μικρούς σπινθήρες. Η καύτρα ενός τσιγάρου μπορεί να κάψει ένα ολόκληρο δάσος αλλά και μια μικρή φλόγα φτάνει για να ζεστάνει τις καρδιές.


====================
=========
====
o vasilias tou dasous, eipe:





Αναρτήθηκε από neda στις 3:10 μ.μ.


Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

η γεννημένη αγάπη.


Ροδοπέταλα στο χώμα πεταμένα.
Αετός στην γη χωρείς τα φτερά.

Αέναους ουρανούς να ζεις έναν φανταστικό παράδεισο…
με κρεμαστές γέφυρες με λουλούδια στο μετά.
Την ώρα που εσείς τα παιδιά της γής..
Καταστρέφετε την ζωντανή , την γη σας.
Που σας ζει η αγάπη της στο κουφάρι που κουβαλάτε.
Ουράνια ψυχή εσύ ….



Κατάρα έδωσα στον χάροντα…
Κατάρα και στον άδει..
Να ζουν στα παγωμένα σπλάχνα μου.
Μέχρι ο ήλιος να φωτίσει όλους τους νεκρούς και ζωντανούς.
Και να γίνουν τα όνειρα μια τρομερή αλήθεια.


κλίσε τα μάτια σου νύχτα..
σβήσε φως σου, που είναι από σκοτάδι,
και κοιτάμε στα μάτια.

Άνεμο σου στέλνω , στα σπλάχνα σου να σκιάσει.
Και με ένα γλυκό φιλί στην καρδιά, να λουλουδίζει το σύμπαν εσένα.
Στου ήλιου σου το φώς.
Καρδιά μου, εσύ.