Ταξίδι,στον απόηχο της θάλασσας ψυχής σου.

Ένας άγγελος,
και μια νεράιδα...
Παλάτι,η αγάπη
όλο το συμπαν
ο ήλιος των ζωντανών ουρανών.
Και φεύγεις και πετάς...
και αναγνωρίζεις πως το είναι το δικό σου,
ανήκει στις ψυχές της ζωής.

Τα βήματα,
οδηγούν στην τελειότητα,
εκεί που μπορείς να ακούς την ησυχία...
εκεί δημιούργησες την τελειότητα στα θέλω της καρδιάς σου,

που είναι δημιούργημα,της δημιουργίας
αληθινού Έρωτα.
Στα πάντα
το άγγιγμα των χρυσών φτερών.

Ήλιε, κρατάς τα πάντα στο φως της μέρας και της νύχτας
Αληθινά

Άγγελοι!

=============

======

==

Ο Ιωάννης ελάλη:

Αγαπημένο μου παιδί και παιδια μου,

αγαπημένα μου λουλούδια σε αυτήν την γη
που το άρωμα των λόγων της αγάπης, ο αδελφός προς τον αδελφό, και η αδελφή προς την αδελφή.
Το άρωμα των κρίνων της αγάπης που σκορπάτε.
Τα λόγια σου αγάπη, στο σύμπαν σας η αγάπη προσκυνά,
και τα πόδια σου πλένει γυναίκα, αόρατη Παναγιά.
Νεράιδες φτερουγίζουν στην καρδιά μου.
Και το φεγγάρι λιώνει του ήλιου σου τις ακτίνες στην καρδιά μου.
Γυναίκα ιέρεια του πόθου σου προς την αγάπη.
Τα αστέρια σβήνω, και το σκοτάδι επιτρέπω να ζει.
Λιώσε αγαπημένη μου κόρη τους αγγέλους σου…
Ιδού παιδιά μου…
Να το φως, για αυτήν την υπέροχη αγάπη σας, ζεί ο ίδιος ο πατέρας θεός,
Διο αγάπες μου,
εσείς είστε οι αίτιοι της αλήθειας του.
Να!
Το άρωμα σου κόρη μου, είναι ο ήλιος ο θεός του πατέρα, η ιέρεια Ελληνίδα μητέρα, η γη του Ηρακλή!
Ο λόγος που ο Χριστός αναστήθηκε… εσύ η μητέρα Ελληνίδα γυναίκα, μάνα του θεού.

Άρτεμις κόρη μου, Κατερίνα, σ΄αγαπάμε.

Του βασιλιά , το φεγγάρι, επιστολή στον ήλιο.

Όταν ένα αστέρι πεθαίνει,
χαμογελάει ο ήλιος στην ανατολή.
Όταν ένας ήλιος χαμογελάει
γεννιέται ένα καινούργιο αστέρι,
στην αναγεννημένη του ήλιου του την μορφή.

Όταν ένας ήλιος γεννιέται...
δεν γνωρίζει το τι θα πει σκοτάδι.
Και όμως πονά για το φως που ποτέ στα μάτια του δεν έχει δει.
Και σαν το φεγγάρι πλανιέται.
τραγουδώντας την αγάπη του που ξέρει, μα δεν βλέπει.
Και αναρωτιέται με απλότητα στον λογισμό του
και πλάθει δικαιοσύνη στην πληγωμένη του αγάπη

και ψάχνει στην προσευχή του να την βρει.
Λέει το φεγγάρι στην νύχτα του…
"θεέ μου. Τόσα πολλά αστέρια έπλασες στο σύμπαν, μα ούτε ένα φεγγάρι?"
Και χαίρεται ο ήλιος που το γεννά.

βλέποντας την καρδιά του

και χαμογελά.
…................

.........

....
Συμπληρώστε κάτοικοι του δάσους την συνέχεια,
με την δικιά σας την καρδιά.

Η δικιά μου η ματιά εσένα ρωτά αγάπη,

ήλιε μου απάντησέ μου:

τι θα πει σκοτάδι?

σ' αγαπώ

ΜΙΑ ΕΥΧΗ

Θα 'θελα να 'μουν ουρανός να μου ανήκουν τ' αστέρια και το φως,
να μπορώ να ακούω τις ευχές σου
κι απάντηση να δώσω σ' όλες τις προσευχές σου.

Τον ήλιο θα σου χάριζα κρύο να μην νιώσεις,
ζεστά να είναι τα χαμόγελα στο κόσμο σαν τα δώσεις.

Τα σύννεφα θα μάζευα βροχή να μη σ' αγγίξει,
και δάκρυ από τα μάτια σου ποτέ να μην κυλήσει.

Οι άγγελοι του ουρανού γαλήνη να σου δίνουν
και μες την τρυφερή τους αγκαλιά
με όμορφα τραγούδια να σε νανουρίζουν

μόνο αγάπη να έχεις στη ζωή
υγεία και ευτυχία
και στα γλυκά σου τα παιδιά
το φως απλόχερα για τη ζωή τους να χαρίζεις

σε ευχαριστώ πατερούλη....
να χαμογελάς πάντα.