THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

Το μαχαίρι, Άρης Αλεξάνδρου


'Όπως αργεί τ' ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο μαχαίρι
έτσι αργούν κι οι λέξεις ν' ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς μην ξιπαστείς
απ' τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι.


=========
====
==

σκοπός του ανθρώπου,
το μαχαίρι.

άνθρωπος εστί νόηση μέσα στην άγνοια της ντροπής και
της αλήθειας.
ανάμεσα σε αυτά τα διό,
ο θεός και ο άνθρωπος.
μεγαλήτερος δάσκαλος απο κάθε διδασκαλεία, τα λάθει του ανθρώπου.
και μεγαλήτερη αρετή, η παραδοχή των λαθών , απο τον άνθρωπο.

το μαχαίρι του ποιητή είναι η ματιά του ανθρώπου.
που ομολογεί το τι θέλει και το τί ξέρει απο το ακόνη του πόνου και της ψεφτιάς της υποκρισίας του που ζεί.

σκοπός του ανθρώπου το μαχαίρι.
μα και ο τροχός και αυτός επίσης σε αυτόν τον κόσμο μέσα στον άνθρωπο και αυτός ζεί.
νέ! ο ποιητής μας διδάσκει να αφήνουμε τις φωτιές και το παρελθόν μας .
και τα λάθοι μας να τα σβήνουμε, και το μαχαίρι να κοιτάμε.

μα νέδα μου γλυκιά μου κόρη.
εκτός απο το μαχαίρι της αλήθειας.
υπάρχη και το χέρι που πιάνει το μαχαίρι.
και το σπρώχνει μέσα στην καρδιά, που λόγο που το αγαπά...
αυτό σπέρνει,
και την μαχαιριά θερήζει.

τεληκά τί είναι αγάπη????

και τί αγαπά ο άνθρωπος??

τεληκά το μαχαίρι τί κόβει?
την αλήθεια?
ή το ψέμα?

η αλήθεια είναι το μαχαίρι,
και το χέρι η καρδιά.
που κόβουν το σύμπαν ...σε ψέμα η αλήθεια.
αυτό οι σπινθύρες απο το ακόνι, το ζωγραφήζουν στα ματια μου τα νεκρά.
ο λόγος είναι μαχαίρι,
η καρδιά του ανθρώπου το ακόνι.
και ο θεός η φωτιά.
που άναψε μέσα απο τον πόνο της καρδιάς σου.
και έκανε τον θεό να σκήψει το βλέμα του προς την γή.

2 σχόλια:

neda είπε...

μελισταγής... όχι μέλίρρυτος, μελισταγής.

bagie είπε...

Το μαχαιρι ειναι ο πονος και τα λαθη ο μεγαλυτερος δασκαλος.Μεσα απο τα λαθη μας μαθαινουμε,και παμε μπροστα..σε δρομους και ποριες που μονο αγαπη μπορουν να δωσουν.Και αυτος ο δρομος ειναι του Χριστου.Αγαπη πραγματικη.
Για αλλη μια φορα τα λογια ειναι περιττα σε ενα τοσο ομορφο διδαγμα...ακομη και ενας τυφλος μεσα απο ενα τοσο ομορφο διδαγμα ξανα βλεπει το φως του.Τελικα ειμαστε πολυ τυφλοι,υπαρχει πολυ αγαπη αλλα γιατι δεν την βλεπουμε?